یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالرحیم بن عربی قرشی مهدوی، معروف به اقصری و مکنی به ابوالحجاج. از بزرگان صوفیان زمان خویش بود. در اقصر از توابع صعید مصر مسکن گزید و در همانجا به سال 642 ه . ق. درگذشت و قبرش هم اکنون در آن آبادی پابرجا و معروف است....
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالعزیزبن ابراهیم همدانی، مکنی به ابوالمحاسن و ملقب به علم الدین و معروف به ابن المرصص. از مردم فسطاط مصر و از گویندگان نامی روزگار خود بود. او در حلب به سال 638 ه . ق. درگذشت. گویند خدمتگزارش او را خفه کرد و برخی از کتابهای...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالعزیزبن علی لخمی میورقی، معروف به ابن نادر. از مردم اندلس و ساکن اسکندریه بود. به اصول فقه عالم بود و روایت و درایت را جمع کرد. در سفر حج از علمای مکه و بغداد و دمشق روایت شنید و برخی از او روایت دارند. تألیفاتی دارد...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالعزیزبن یوسف لخمی اندی، مکنی به ابوالولید و معروف به ابن الدباغ. مورخ و محدث اندلس در روزگار خود بود. از آثار اوست: 1 - طبقات المحدثین و الفقها. 2 - معجم شیوخ القاضی الصدقی. او در دانیه به سال 546 ه . ق. درگذشت و در...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالفتاح بن عطاء طباطبایی. از فقهای شیعه و از مردم تبریز بود. از آثار اوست: 1 - الجهادیه. 2 - الحدود و الدیات. 3 - الخراجیه. وی به سال 1167 ه . ق. متولد شد و به سال 1242 ه . ق. درگذشت. (از اعلام زرکلی).
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالقادربن محمد حسینی ازهری، معروف به ابن الاسیر. از قبیلهء بنی الاسیر و خود نویسنده و دانشمند و فقیه و شاعر بود. به سال 1232 ه . ق. در صیدا به دنیا آمد و به سال 1247 ه . ق. به دمشق رفت و سپس به الازهر...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالکریم انصاری مدنی حنفی، معروف به یوسف انصاری. از فضلا بود. وی به سال 1121 ه . ق. در مدینه به دنیا آمد و به سال 1177 ه . ق. در همان شهر درگذشت. از آثار اوست: منظومه فی المناسک. (از اعلام زرکلی).
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالله لغوی، مکنی به ابوالقاسم و معروف به زجاجی. رجوع به زجاجی شود.
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالله بن احمدبن اسماعیل بن عباس رسولی، معروف به المظفر الرسولی. از ملوک دولت رسولیهء یمن بود. ملک مسعود (ابوالقاسم بن اسماعیل) به سال 854 ه . ق. او را دستگیر و به غلامان تسلیم کرد تا هر کاری می خواهند دربارهء او بکنند. از آن پس...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالله بن سعیدبن عبدالله بن ابی زید اندلسی، مکنی به ابوعمر و معروف به ابن عباد (504-584 ه . ق.). از مورخان و مقریان و رجال فقه و حدیث بود. در بلنسیه مسکن گزید و از برخی از علمای آنجا روایت شنید. او را آثاری است که...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالله بن سعید حسینی ارمیونی مصری شافعی، ملقب به جمال الدین و معروف به ارمیونی. از فضلای نامی و شاگرد سیوطی بود. وی از دیه ارمیون مصر بود و آثاری دارد که از آن جمله است: 1- اربعون حدیثاً تتعلق بآیه الکرسی. 2- المعتمد فی تفسیر قل...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالله بن عمر بن علی بن خضر کردی گورانی، معروف به گورانی و عجمی. از عارفان نامی بود و خانقاهی مشهور در فراقه مصر و چندین خانقاه در شهرهای گوناگون داشت. رساله ای در شرایط توبه و پوشیدن خرقه به نام «ریحانه القلوب فی التوصل الی المحبوب»...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالله بن محمد بن عبدالبر نمری قرطبی مالکی، مکنی به ابوعمر و معروف به ابن عبدالبر. مورخ و ادیب و محقق و از حافظان حدیث بود. او را حافظ المغرب می نامیدند (368-463 ه . ق.). یوسف در قرطبه به دنیا آمد و در شاطبه درگذشت. آثاری...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالله بن محمد کلبی، مکنی و معروف به ابوالفتوح. از آل ابوالحسین کلبی از امرای صقلیه (سیسیل) در زمان فاطمیان (عبیدیان) و از دست نشاندگان آنان بود. پس از مرگ پدر به سال 379 ه . ق. به موجب عهد پدر ولایت صقلیه یافت، سپس توقیع عزیز...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالله زجاجی جرجانی، مکنی به ابوالقاسم و معروف به زجاجی. ادیب و لغت دان و محدث بود. از ابواحمد غطریفی و ابواسحاق بصری و جز آن دو حدیث شنید و در گرگان به سال 415 ه . ق. درگذشت. تولد یوسف به سال 352 ه . ق....
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالمؤمن بن علی قیسی کومی امیرالمؤمنین، مکنی به ابویعقوب. سومین از پادشاهان دولت موحدین مراکش بود و به سال 533 ه . ق. در تینملل به دنیا آمد. پس از وفات پدر به سال 558 ه . ق. هنگامی که در اشبیلیه بود با او بیعت کردند....
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن علی بن احمد بغدادی، ملقب به عفیف الدین و مکنی به ابوالحجاج و معروف به ابن بقال. مذهب حنبلی و مسلک تصوف داشت. شیخ رباط مرزبانیهء بغداد بود و قبرش در تربت امام احمد است. آثاری دارد که از آن جمله است: سلوک الخواص. یوسف به سال...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن علی بن جباره هذلی بسکری، مکنی به ابوالقاسم و معروف به هذلی. دانشمندی نابینا بود، متکلم و دانا به قرائتهای مشهور و شاذ. وی از مردم بسکره از سرزمین زاب الصغیر بود. به اصفهان و بغداد سفر کرد. خواجه نظام الملک او را به سال 458 ه...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن علی بن عبدالملک بن سماط بکری مهدوی، مکنی به ابویعقوب و معروف به ابن سماط. شاعر و از مردم مهدیهء افریقا بود. اشعار او بیشتر در مدح حضرت رسول(ص) است و صاحب حلل السندسیه قصایدی از او آورده است. وی به سال 613 ه . ق. به...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن علی بن محمد، مکنی به ابویعقوب و معروف به جرجانی. فقیه حنفی از دانشمندان بود. کتاب «خزانه الاکمل» در فروع مذهب حنفی از اوست. یوسف پس از سال 522 ه . ق. درگذشته است. (از اعلام زرکلی).
به امید روزی که هیچ شعری از جنگ نگوید.
با خرید نسخه اندرویدی قافیه‌یاب از فروشگاه‌های زیر از این پروژه حمایت کنید:
گنجور مجموعه‌ای ارزشمند از سروده‌ها و سخن‌رانی‌های شاعران پارسی‌گوی است که به صورت رایگان در اختیار همگان قرار گرفته است. برای مشاهده وب‌سایت گنجور اینجا کلیک کنید.
نرم‌افزار دریای سخن کتابخانه‌ای بزرگ و ارزشمند از اشعار و سخنان شاعران گرانقدر ادب فارسی است که به حضور دوستداران شعر و ادب تقدیم می‌داریم.