یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالله زجاجی جرجانی، مکنی به ابوالقاسم و معروف به زجاجی. ادیب و لغت دان و محدث بود. از ابواحمد غطریفی و ابواسحاق بصری و جز آن دو حدیث شنید و در گرگان به سال 415 ه . ق. درگذشت. تولد یوسف به سال 352 ه . ق. بود. از آثار اوست: 1- عمده الکتاب. 2- اشتقاق الاسماء. 3- الریاحین. 4- شرح الفصیح. (از اعلام زرکلی).