یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عبدالقادربن محمد حسینی ازهری، معروف به ابن الاسیر. از قبیلهء بنی الاسیر و خود نویسنده و دانشمند و فقیه و شاعر بود. به سال 1232 ه . ق. در صیدا به دنیا آمد و به سال 1247 ه . ق. به دمشق رفت و سپس به الازهر مصر روی آورد و هفت سال به تحصیل علم همت گماشت. آنگاه به طرابلس رفت و سه سال در آنجا ماند. یوسف مقامات دیوانی و علمی یافت و مدتی ریاست هیأت تحریریهء روزنامه های «ثمرات الفنون» و «لسان الحال» را به عهده داشت. از آثار اوست: 1 - رائض الفرائض. 2 - شرح اطواق الذهب. 3 - ارشادالوری. 4 - رد الشهم للسهم. 5 - سیف النصر. 6 - دیوان شعر، که شامل برخی از اشعار اوست. یوسف به سال 1307 ه . ق. در بیروت درگذشته است. (از اعلام زرکلی).