یوسف
[سُ] (اِخ) ابن علی بن محمدشاه بن محمد یکان، معروف به ابن یکان. در فقه حنفی به تحقیق و در ادب و زبان عربی به تألیف پرداخت. از آثار اوست: 1- غزوه السلطان سلیم للاعجام. 2- حاشیه ای بر شرح المواقف. علاوه بر آثار مذکور رسالات و نوشته های بسیاری...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن علی بن هادی کوکبانی صنعانی. از مردم صنعای یمن و از ادبا بود. به سال 1115 ه . ق. درگذشت. از آثار اوست: 1- طوق الصادح. 2- سوانح فکر الافهام. 3- دیوان اشعار که خود آن را به نام «محاسن یوسف» نامیده است. (از اعلام زرکلی).
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عمران حلبی. از مردم شام و ادیب و شاعر بود و به بازرگانی اشتغال داشت. در سرزمین شام به سفر پرداخت و آنگاه به قاهره و اسلامبول رفت و بزرگان را مدح گفت. او را دیوانی است. مرگ وی به سال 1074 ه . ق. روی داد....
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عمر انفاسی (661-761 ه . ق.)، مکنی به ابوالحجاج و معروف به انفاسی. امام مسجد کروبین در فاس و مردی نیکوکار و فقیه مذهب مالکی بود. از آثار اوست: تقیید علی رساله ابی زید القیروانی. (از اعلام زرکلی).
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عمر (المنصور نورالدین)بن علی بن رسول ترکمانی یمنی، ملقب به شمس الدین و معروف به «مظفر رسولی». دومین پادشاه از رسولیان یمن و مقر حکومتش صنعا بود (619-694 ه . ق.). در مکه به دنیا آمد و پس از کشته شدن پدرش به سال 647 ه ....
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عمر بن محمد بن حکم، مکنی به ابویعقوب و معروف به ثقفی. از مردم بلقاء است. هشام بن عبدالملک او را به سال 106 ه . ق. به حکومت یمن و به سال 121 ه . ق. به حکومت عراق منصوب و در عین حال فرمانروایی خراسان...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عمر بن محمد بن یوسف ازدی، مکنی به ابونصر. از مردم بغداد و نخست نایب الحکومه و بعد حاکم آن شهر بود (سال 327-329 ه . ق.). پدر و جد و جد بزرگ او نیز این مقام را داشتند. او ادیب و شاعر و نویسنده و دانشمند...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عمر صدقی شوقی ماردینی. از آثار اوست: 1- محاسن الحسام. 2- معراج المعتمر و الحاج. 3- مسیر عموم الموحدین الی احیاء علوم الدین. وی به سال 1319 ه . ق. درگذشته است. (از اعلام زرکلی).
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن عمر بن یوسف صوفی کادوری. از آثار اوست: جامع المضمرات و المشکلات. وی به سال 832 ه . ق. درگذشته است. (از اعلام زرکلی).
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن قطبه. رجوع به یوسف (ابن احمدبن عبدالله بن قطبه) شود.
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن محمد المستنصر (یا المنتصر) باللهبن محمدناصربن یعقوب قیسی کومی. فرمانروای مغرب اقصی، از موحدان است. پس از مرگ پدرش مردم بدو بیعت کردند (سال 610 ه . ق.). در روزگار او فتنه ها بالا گرفت و فرمانروایان نواحی به خودکامگی پرداختند و حکومت مرکزی ضعیف شد. در...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن محمد (المقتفی)بن المستظهر، معروف به المستنجدبالله. رجوع به مستنجد شود.
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن محمد بن ابراهیم انصاری بیاسی، ملقب به جمال الدین و مکنی به ابوالحجاج. از مورخان و حافظان حدیث و دانشمندان اندلس بود. در بیاسه از حوالی جیان به دنیا آمد و در تونس درگذشت (573-653 ه . ق.). از آثار اوست: 1- الاعلام بالحروب الواقعه فی صدرالاسلام....
یوسف
[سُ] (اِخ) (ناصر) ابن محمد (عزیز)بن ظاهر غازی بن ناصر صلاح الدین یوسف بن ایوب. آخرین پادشاه سلسلهء بنی ایوب. وی به سال 627 ه . ق. در قلعهء حلب به دنیا آمد و پس از مرگ پدر به سال 634 ه . ق. به سلطنت رسید. سرزمینهای الجزیره و...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن محمد بن عبدالجوادبن خضر شربینی مصری. مؤلف کتاب «هزالقحوف بشرح قصیده ابی شادوف» است که به زبان عامیانه و فکاهی است و نیز قصیده ای به نام «اللآلی و الدرر» در پند و اندرز دارد که از حروف بی نقطه تشکیل شده است و شرحی بر آن...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن محمد بن عبدالله بن یحیی بن غالب بلوی مالقی اندلسی مالکی، مکنی به ابوالحجاج و معروف به ابن الشیخ. از زاهدان و دانشمندان زبان و ادب بود. وی در مالقه به سال 529 ه . ق. به دنیا آمد و به سال 604 ه . ق. درگذشت....
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن محمد بن عثمان بن یوسف سرخسی دمشقی، ملقب به شرف الدین. از نویسندگان و علمای حدیث بود. برزالی و ذهبی و ابن رافع از او روایت شنیدند (639-721 ه . ق.). وی در دمشق کتاب می فروخت. دیوان شاعران بذله گو مانند ابن المشد و شواء را...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن محمد (فخرالدین)بن عمر (صدرالدین)بن علی بن محمد بن حمویه جوینی، مکنی به ابوالمظفر. از امرا و بزرگان ادب و از مردم جوین نیشابور بود. خانواده اش پس از نیمهء دوم قرن پنجم در شام و مصر سکونت داشتند و او به سال 582 ه . ق. در...
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن محمد بن قارو، مکنی به ابوالحجاج. از بسیاری سماع حدیث کرد و به خراسان رفت و در بلخ سکونت گزید و به سال 535 ه . ق. در همان شهر درگذشت. (از تاج العروس ذیل جیان).
یوسف
[سُ] (اِخ) ابن محمد بن محمد بن زین الدین حسینی عاملی. از دانشمندان شیعه در علم تراجم بزرگان تشیع بود و از آثار او کتاب «الاقوال فی معرفه الرجال» را می توان یاد کرد که به سال 982 ه . ق. در نجف آن را به پایان برده. مرگ وی...
به امید روزی که هیچ شعری از جنگ نگوید.
با خرید نسخه اندرویدی قافیه‌یاب از فروشگاه‌های زیر از این پروژه حمایت کنید:
گنجور مجموعه‌ای ارزشمند از سروده‌ها و سخن‌رانی‌های شاعران پارسی‌گوی است که به صورت رایگان در اختیار همگان قرار گرفته است. برای مشاهده وب‌سایت گنجور اینجا کلیک کنید.
نرم‌افزار دریای سخن کتابخانه‌ای بزرگ و ارزشمند از اشعار و سخنان شاعران گرانقدر ادب فارسی است که به حضور دوستداران شعر و ادب تقدیم می‌داریم.