اجوان
[ ] (هندی، اِ) بهندی بنج است.
اجواین
[اَجْ] (هندی، اِ) بهندی اسم نانخواه است. (تحفهء حکیم مؤمن). رجوع به نانخواه شود.
اجواین خراسانی
[اَجْ نِ خُ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) بزرالبنج.
اجوب
[اَ وَ] (ع ن تف) برنده تر. امضی. اسرع در اجابت.
اجوبه
[اَ وِ بَ] (ع اِ) جِ جواب. (دهّار).
اجوث
[اَ وَ] (ع ص) مردی که شکمش کلان و فروهشته باشد. مؤنث: جَوْثاء. ج، جوث.
اجوج
[اَ] (ع ص) روشن و تابان. درخشنده.
اجوج
[اُ] (ع مص) شور و تلخ شدن آب. شور شدن آب. (تاج المصادر). || شور و تلخ گردانیدن آب.
اجوج
[اَ] (اِخ) یأجوج در یأجوج و مأجوج. (منتهی الارب).
اجوجه ابکجی
[ ] (اِخ) مادر قنقربای بن هولاکو. رجوع به حبط ج1 ص34 شود.
اجوح
[اَ وَ] (ع ص) فراخ از هر چیزی. ج، جوح.
اجود
[اَ وَ] (ع ن تف) بهتر. نیکوتر. بهترین. نیکوترین :
سال امسال تو ز پار اجود
روز امروز تو ز دی اطیب.فرخی.
و تلک الالحان الطیب لانّ تلک الاجسام احسن ترکیباً و اجود هنداما. (رسائل اخوان الصفاء). || جوادتر. بخشنده تر. جوانمردتر.
- اجودالعرب؛ لقب طلحه بن عبیداللهبن خلف بن أسعد الخزاعی است.
- امثال:...
اجودان
[اَ] (فرانسوی، اِ)(1) رجوع به آجودان شود.
(1) - Adjudant.
اجودانباشی
[اَ دامْ] (ص مرکب، اِ مرکب) رجوع به آجودان باشی شود.
اجور
[اُ] (ع اِ) جِ اَجر.
اجور
[اَ وَ] (ع ن تف) نعت تفضیلی از جور.
- امثال: اجور من قاضی سدوم (سدوم مدینه ای است از مداین قوم لوط) . (مجمع الامثال میدانی).
اجور
[اُ] (ع مص) به شدن استخوان شکسته بر کجی و ناراستی. || بستن استخوان شکسته بر کجی و ناراستی. پیوستن استخوان شکسته. استخوان بر کژی وادربستن. (تاج المصادر).
اجوره
[اُ رَ] (ع اِ) مزد. مژد. (غیاث).
اجوره
[ ] (اِخ) محلی است در مغرب فریدن.
اجوز
[اَ وُ] (ع ص، اِ) جِ جائز.
