اجبن
[اَ بَ] (ع ن تف) ترسنده تر. جبان تر.
- امثال: اَجبن من الرّبّاح ؛ و هو القرد.
اَجبن من ثرمله ؛ و هی اسم للثعلب.
اجبن من صافر ؛ قال ابوعبید الصافر کلّ ما یصفر من الطیّر. والصّفیر لایکون فی سباع الطیر و انّما یکون فی خشاشها و ما یصاد منها و...
اجبن
[اَ بُ] (ع اِ) جِ جبین.
اجبنه
[اَ بِ نَ] (ع اِ) رجوع به اجبنه شود.
اجبنه
[اَ بِ نَ] (ع اِ) جِ جبین.
اجبؤ
[اَ بُءْ] (ع اِ) جِ جب ء. زمینهای بلند که رنگ گل آنجا سرخ باشد. || پشته ها.
اجبه
[اَ بَهْ] (ع ص) فراخ پیشانی. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (مؤید الفضلاء). مردی بزرگ پیشانی. (مهذب الاسماء). || کلان چهره. || (اِ) اسد. شیر. مؤنث: جَبْهاء.
اج بیشه
[اَ شَ] (اِخ) نام محلی کنار راه رشت به لاهیجان میان درسازان و کردمحله، در 592900 گزی طهران. و در محل آن را آج ویشه گویند.
اجتباء
[اِ تِ] (ع مص) برگزیدن. (تاج المصادر). گزین کردن. برگزیدگی :
دمنه بدید که شیر... هر ساعت در اصطفاء و اجتباء وی [ گاو ] می افزاید. (کلیله و دمنه). آدمی چون نور گیرد از خدا
هست مسجود ملائک ز اجتبا.مولوی.
|| تمییز. تمایز. اختلاف :
گفت پیغمبر که معراج مرا
نیست از معراج یونس...
اجتباب
[اِ تِ] (ع مص) بریدن.
اجتباذ
[اِ تِ] (ع مص) کشیدن.
اجتبار
[اِ تِ] (ع مص) نیکو شدن حال کسی. (تاج المصادر) (زوزنی). درست و نیکو حال شدن. || توانگر گردیدن. || شکسته بستن. (منتهی الارب). شکسته را دربسته شدن [ شاید: درست شدن ] . (تاج المصادر بیهقی).
اجتبان
[اِ تِ] (ع مص) بددل یافتن. || بددل شمردن. (منتهی الارب). || پنیر ساختن: اِجتبن اللبن؛ پنیر ساخت شیر را.
اجتباه
[اِ تِ] (ع مص) ناگوار شمردن.
اجتثاث
[اِ تِ] (ع مص) از بن برکندن. (تاج المصادر) (زوزنی). برکندن. بریدن. از بن بریدن. (زوزنی). بیخ بُر کردن. استیصال.
اجتحاء
[اِ تِ] (ع مص) از بیخ برکندن. (منتهی الارب). از بن برکندن. استیصال. ریشه کن کردن.
اجتحار
[اِ تِ] (ع مص) سوراخ ساختن برای خود: اجتحر له جحرا. (منتهی الارب). خویشتن را سوراخی ساختن (تاج المصادر بیهقی)، چنانکه موش و روباهی.
اجتحاف
[اِ تِ] (ع مص) ربودن. || اجتحاف ترید؛ بسه انگشت برگرفتن اشکنه را. || اجتحاف ماءالبئر؛ تمام برکشیدن آب چاه را. نزح.
اجتداء
[اِ تِ] (ع مص) سؤال کردن عطا. عطا خواستن. (تاج المصادر). اِستجداء.
اجتداث
[اِ تِ] (ع مص) گور ساختن. (منتهی الارب). گور کندن. (تاج المصادر). قبر کندن. برای خود موضع قبر گرفتن. گور کردن. (زوزنی).
اجتداح
[اِ تِ] (ع مص) جَدح. (زوزنی). شورانیدن و آمیختن: اِجْتَدَحَ السویق؛ شورانید پِسْت را. (منتهی الارب). بهم زَدن.
