ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن داودبن متی بن ابوالمعین بن ابی فانه(1) طبیب نصرانی. او با پدر چندی طبیب الظافر بالله فاطمی بود و سپس با ملک ماری(2)بن ایوب پادشاه نصرانی از مصر به بیت المقدس شد و به طبابت خاص ملک نصاری اختصاص یافت و آنگاه که سلطان صلاح الدین...
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن رافع. عم عبادبن ابی صالح. از روات است.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) (شیخ) ابن شمس الدین برادرزادهء قطب الدین عبدالله یکی از فقهای دورهء شاهرخ. وفات بطاعون 848 ه . ق.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن عبدالعزیز کوفی. رجوع به ابوسعیدبن فخرالدین عبدالعزیز... شود.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن عوف بزاز. محدث است و ابونعیم از او روایت کند.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن فخرالدین عبدالعزیز کوفی. ملقّب به برهان الدین یکی از کبار علمای خراسان. او از دست سلطان شاه در 581 ه . ق. قضا و شیخ الاسلامی شادیاخ داشت و منگلی بیک آن عالم ربّانی را بکشت و چون سلطان شاه بار دیگر شادیاخ را مسخر کرد...
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن قره یوسف (؟) او از دست میرزا شاهرخ بهادر در 833 ه . ق. حکومت آذربایجان یافت. رجوع به حبط ج2 ص 202 شود.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن کثیر قاری. یکی از قرّاء سبعه. رجوع به ابن کثیر عبدالله... شود.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن کوچکونچی بن ابی الخیر. یکی از سلاطین شیبانی. (937 - 940 ه . ق.).
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن لب فرج بن قاسم غرناطی. رجوع به ابن لب ابوسعید... شود.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن المبارک. رجوع به ابن المبارک در این لغت نامه شود.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن محمد بن جلال الدین میرانشاه بن تیمور گورکانی. از تیموریان حکمران ماوراءالنهر و هرات و بلخ و دیگر نواحی خراسان. (855 - 872 ه . ق.) وفات او به سال 873 ه . ق. بود. و رجوع به ابوسعیدمیرزا شود.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) (سلطان ...) ابن محمد درویش. پدر او بزمان میرزا بایسنقر داروغهء هرات بود و چون در 835 ه . ق. درگذشت میرزا بایسنقر منصب پدر بدو داد سپس حاکم هرات گشت و آنگاه که جنگ میان میرزا علاءالدوله و بایسنقر درگرفت او عزم فرار کرد و دستگیر...
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن محمودبن طاهر خزینه دار. رجوع بتاریخ بیهقی چ ادیب ص 529 شود.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن مسلم بن ابی الخیر. معروف به غیاث طبیب. او راست: کتاب المحیط در طب، بفارسی.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن المعلی. تابعی است. او از علی و از او سلمه بن وردان روایت کند.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن المعلی بن لوذان الزرقی الانصاری. صاحبی است. و نام او رافع یا حارث یا اوس است. وی دو حدیث از پیامبر صلوات الله علیه آورده است. وفات او در سال 74 ه . ق. بود.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن منصوربن علی بندار دامغانی منجّم. او در نیمهء اول قرن ششم و اواخر قرن پنجم میزیست. او راست کتاب احکام و آنرا در 507 ه . ق. تألیف کرده است.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن مهدی بن ابی سعید سمنانی. او راست: کتاب شمس الادب.
ابوسعید
[اَ سَ] (اِخ) ابن ولیدبن کثیر. محدّث است و از ضحاک بن عثمان روایت کند.
