ابطش
[اَ طَ] (ع ن تف) نعت تفضیلی از بَطْش.
- امثال: ابطش من دَوسَر. (مجمع الامثال میدانی).
ابطل
[اَ طَ] (ع ن تف) باطل تر. بیهوده تر.
ابطماط
[اُ طِ] (اِخ)(1) یکی از نواحی آسیای صغیر: اما آن یازده ناحیت [ از روم ]که بر مشرق خلیج است نام وی این است: برقسیس. اُبسیق. ابطماط... (حدودالعالم).
(1) - Optimates.
ابطن
[اَ طُ] (ع اِ) جِ بطن. شکمها.
ابطن
[اَ طَ] (ع اِ) رگ بازوی اسب.
ابطنان
[اَ طَ] (ع اِ) دو رگ است در اندرون دست اسب. (مهذب الاسماء).
ابطنه
[اَ طِ نَ] (ع اِ) جِ باطن و بطان.
ابطوله
[اُ لَ] (ع اِ) باطل. ابطاله.
ابطی
[اِ] (ص نسبی، اِ) رگی است در ذراع منسوب به ابط، بغل.
ابظر
[اَ ظَ] (ع ص) اقلف. نابریده. نامختون. ختنه ناکرده. || کش لب بالا بزرگ بود. لب زبرینْبزرگ. آنکه میان لب زَوَرینش بیرون آمده بود. (تاج المصادر بیهقی). آنکه لب بالائین او پیش آمده باشد. که در میان لب بالائین تندی و پیش آمدگی و برآمدگی بود. لب زَوَرینْبزرگ. (مهذب الاسماء).
مؤنث:...
ابعاء
[اِ] (ع مص) بر گناه انگیختن. || به آبستنی دادن.
ابعاد
[اِ] (ع مص) دور کردن. دور گردانیدن. || راندن. || دور رفتن.
ابعاد
[اَ] (ع اِ) جِ بُعد. دوریها.
- ابعاد ثلاثه؛ سه دوری. دوریهای سه گانهء جسم و آن درازا (طول) و پهنا (عرض) و ژرفا یا ستبرا (عمق، ثِخَن) باشد.
ابعار
[اَ] (ع اِ) جِ بَعر. پشکهای شتر و گوسفند. پشگل ها.
ابعارین
[] (اِخ) کرج ابودلف در عراق عجم. (دمشقی).
ابعاض
[اَ] (ع اِ) جِ بعض. پاره ها. طایفه ها. جزءها. افراد.
ابعاض
[اِ] (ع مص) پَشه ناک شدن زمین یا هوا.
ابعاط
[اِ] (ع مص) گریختن. || از حد درگذشتن و غلو کردن در نادانی و کار زشت. || لایعنی گفتن. || مکلف شدن کسی بدانچه بالای طاقت اوست. || دور رفتن ستور بچرا.
ابعد
[اَ عَ] (ع ن تف، ص) دورتر. بعیدتر: ابعد من النجم؛ اقصی. || خویش دور. || بیگانه. || خائن. خیانت گر. || (اِ) خیر و فایده. ج، اباعد.
ابعره
[اَ عِ رَ] (ع اِ) جِ بعیر. شتران.
با خرید نسخه اندرویدی قافیه‌یاب از فروشگاه‌های زیر از این پروژه حمایت کنید:
گنجور مجموعه‌ای ارزشمند از سروده‌ها و سخن‌رانی‌های شاعران پارسی‌گوی است که به صورت رایگان در اختیار همگان قرار گرفته است. برای مشاهده وب‌سایت گنجور اینجا کلیک کنید.
نرم‌افزار دریای سخن کتابخانه‌ای بزرگ و ارزشمند از اشعار و سخنان شاعران گرانقدر ادب فارسی است که به حضور دوستداران شعر و ادب تقدیم می‌داریم.