ابراهیم بن ابان
[اِ مِ نِ اَ] (اِخ) از رجال حدیث. بواسطهء پدر خویش ابان از عمروبن عثمان روایت کند و اص از مردم بصره است. دارقطنی او را بضعف منسوب میدارد.
ابراهیم بن ابرش
[اِ مِ نِ اَ رَ] (اِخ)ابراهیم بن ایوب ابرش طبیب مخصوص معتزّ بالله عباسی بوده (251 -255 ه .ق .). پدرش ایوب نیز طبیب بود. و او کتابی چند از یونانی به عربی ترجمه کرده است.
ابراهیم بن ابی الحسن
[اِ مِ نِ اَ بِلْ حَ سَ] (اِخ) مکنی به ابوسالم. رجوع به ابوسالم مرینی شود.
ابراهیم بن ابی السنه
[اِ مِ نِ اَ بِسْ سُنْ نَ] (اِخ) رجوع به ابن ابی السنه شود.
ابراهیم بن ابی الفتح اندلسی
[اِ مِ نِ اَ بِلْ فَ حِ اَ دُ لُ] (اِخ) رجوع به ابن خفاجه شود.
ابراهیم بن ابی بکر اصفهانی
[اِ مِ نِ اَ بی بَ رِ اِ فَ] (اِخ) از شاگردان امام فخر رازی. آنگاه که امام در هرات بیمار شد و مرگ خویش نزدیک دید او را وصی خود کرد.
ابراهیم بن ابی بکر دنانی
[اِ مِ نِ اَ بی بَ رِ دَنْ نا] (اِخ) رجوع به ابراهیم دنانی شود.
ابراهیم بن ابی سفیان قیسرانی
[اِ مِ نِ اَ سُفْ نِ قَ سَ] (اِخ) از محدثین و علمای فلسطین. وفات 278 ه .ق . حافظ ابوالقاسم سلیمان طبرانی از او اخذ و روایت کرده است.
ابراهیم بن ابی طالب
[اِ مِ نِ اَ لِ] (اِخ)از حُفّاظ نشابور در قرن سوم هجری و در سال 295 ه .ق . درگذشته است.
ابراهیم بن ابی عون احمد
[اِ مِ نِ اَ عَ نِ اَ مَ] (اِخ) رجوع به ابواسحاق ابراهیم... شود.
ابراهیم بن ابی محمد
[اِ مِ نِ اَ مُ حَمْ مَ] (اِخ) یحیی بن المبارک الیزیدی. از یزیدیین. لغوی و عالم به عربیت. در خدمت مأمون خلیفه بوده و به بغداد وفات کرده است. از اوست: کتاب النقط و الشکل. کتاب بناءالکعبه. کتاب المقصور و الممدود. کتاب المصادر فی القرآن. و او مصادر را...
ابراهیم بن ابی یحیی
[اِ مِ نِ اَ یَ یا](اِخ) رجوع به ابراهیم حفصی شود.
ابراهیم بن احمد
[اِ مِ نِ اَ مَ] (اِخ)ابن الحسن. رجوع به رباعی ابراهیم شود.
ابراهیم بن احمد
[اِ مِ نِ اَ مَ] (اِخ)هجدهمین سلطان عثمانی. در دوازدهم شوال 1024 ه .ق . متولد شد و پس از برادر خود سلطان مراد رابع بتخت سلطنت نشست. وزیر او قره مصطفی مردی باتدبیر بود و برای اصلاح امور مالی سعی بلیغ کرد لکن پس از چهار سال صدارت درباریان...
ابراهیم بن احمد
[اِ مِ نِ اَ مَ] (اِخ) ابن محمد بن اغلب بن ابراهیم بن اغلب. نهمین پادشاه اغلبی. میل بسیار به آبادی و عمران داشته لیکن قساوت بر طبع او غالب بوده و با بنی طولون که در مصر فرمانروائی داشتند جنگها داده و بر آنها غلبه کرده و به سال...
ابراهیم بن احمد
[اِ مِ نِ اَ مَ] (اِخ) ابن مروان. از رجال حدیث. قبل از سال 290 ه .ق . از دنیا رفته و از هدبه و جباره بن مغلس روایت دارد.
ابراهیم بن احمد المروزی
[اِ مِ نِ اَ مَ دِلْ مَ وَ] (اِخ) رجوع به ابواسحاق ابراهیم بن احمدبن اسحاق المروزی شود.
ابراهیم بن احمد حرانی
[اِ مِ نِ اَ مَ دِ حَرْ را] (اِخ) از رجال حدیث و گویند احادیث موضوعه روایت میکرده، وابراهیم بن ابی حمید نیز مشهور است و از عبدالعظیم بن حبیب روایت کرده است.
ابراهیم بن احمد رقی
[اِ مِ نِ اَ مَ دِ رَقْ قی] (اِخ) از مشایخ صوفیه. او را با ابراهیم قصار صحبت بوده و به سال 347 ه .ق . درگذشته است. سخنان بسیار در پند و موعظت از او منقول است.
ابراهیم بن احمد طرخان
[اِ مِ نِ اَ مَ دِ طَ] (اِخ) کتابی خطی در سیصد صفحه از او در اروپا موجود است به نام کتاب السمات فی اسماء النبات بترتیب حروف معجم و مترادفات نباتی را ذکر کرده و ظاهراً در قرن هشتم هجری میزیسته است. (تاریخ اطبای عرب لکلرک).