یغنی

[یَ] (ص، اِ) یخنی. (آنندراج) (ناظم الاطباء). || غذای پخته. (ناظم الاطباء). و رجوع به یخنی شود.

---

یغنی

[یَ] (ص، اِ) یخنی. (آنندراج) (ناظم الاطباء). || غذای پخته. (ناظم الاطباء). و رجوع به یخنی شود.

---

یغنی

[یَ] (اِخ) قریه ای از نواحی نخشب به ماوراءالنهر. نسبت بدان یغنوی است. (یادداشت مؤلف). قریه ای است از نواحی نخشب. (از معجم البلدان).

---

یغنی

[یَ] (اِخ) قریه ای از نواحی نخشب به ماوراءالنهر. نسبت بدان یغنوی است. (یادداشت مؤلف). قریه ای است از نواحی نخشب. (از معجم البلدان).

---

یغواسی

[یَغْ] (اِخ) دهی است از دهستان بیلوار بخش کامیاران شهرستان سنندج، واقع در 6هزارگزی شمال خاوری کامیاران. دارای 171 تن سکنه. آب آن از چشمه و رودخانه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج5).

---

یغواسی

[یَغْ] (اِخ) دهی است از دهستان بیلوار بخش کامیاران شهرستان سنندج، واقع در 6هزارگزی شمال خاوری کامیاران. دارای 171 تن سکنه. آب آن از چشمه و رودخانه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج5).

---

یغوث

[یَ] (اِخ) بتی است مر مذحج را. (منتهی الارب). نام بتی مر تازیان را. (ناظم الاطباء) (از نخبه الدهر دمشقی) (از مهذب الاسماء). نام بتی که از قوم نوح ماند و عرب آن را پرستید. (دهار) (از ترجمان القرآن جرجانی ص108). نام بتی است که به صورت شیر بود. (غیاث)...

---

یغوث

[یَ] (اِخ) بتی است مر مذحج را. (منتهی الارب). نام بتی مر تازیان را. (ناظم الاطباء) (از نخبه الدهر دمشقی) (از مهذب الاسماء). نام بتی که از قوم نوح ماند و عرب آن را پرستید. (دهار) (از ترجمان القرآن جرجانی ص108). نام بتی است که به صورت شیر بود. (غیاث)...

---

یغور

[یُ] (ترکی، ص) یغر. از مصدر یغورماق (خمیر کردن) ترکی. در تداول عامه، ستبر و عظیم الجثه (از لحاظ تشبیه به خمیر ورآمده). و رجوع به یغر شود.

---

یغور

[یُ] (ترکی، ص) یغر. از مصدر یغورماق (خمیر کردن) ترکی. در تداول عامه، ستبر و عظیم الجثه (از لحاظ تشبیه به خمیر ورآمده). و رجوع به یغر شود.

---

یغورت

[یُ] (ترکی، اِ) ترکی شدهء جغرات است. جغرات. ماست. (یادداشت مؤلف). و رجوع به ماست و یغرت شود.

---

یغورت

[یُ] (ترکی، اِ) ترکی شدهء جغرات است. جغرات. ماست. (یادداشت مؤلف). و رجوع به ماست و یغرت شود.

---

یف

(اِخ) در کتب احادیث شیعه رمز است از الطرائف (ابن طاوس). (یادداشت مؤلف).

---

یف

(اِخ) در کتب احادیث شیعه رمز است از الطرائف (ابن طاوس). (یادداشت مؤلف).

---

یفاع

[یَ فا / یَفْ فا] (ع اِ) پشته و زمین بلند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). جای بلند. (دهار). زمین بلند. (مهذب الاسماء) (غیاث). فراز. (نصاب الصبیان). تل. ربوه. آنچه بلند باشد از زمین. (یادداشت مؤلف) : اجناس وحوش و طیور در حضیض و یفاع او قرار گرفته. (سندبادنامه ص120)....

---

یفاع

[یَ فا / یَفْ فا] (ع اِ) پشته و زمین بلند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). جای بلند. (دهار). زمین بلند. (مهذب الاسماء) (غیاث). فراز. (نصاب الصبیان). تل. ربوه. آنچه بلند باشد از زمین. (یادداشت مؤلف) : اجناس وحوش و طیور در حضیض و یفاع او قرار گرفته. (سندبادنامه ص120)....

---

یفت

[یَ] (اِ) پیرمرد ناتوان و ضعیف. (ناظم الاطباء).

---

یفت

[یَ] (اِ) پیرمرد ناتوان و ضعیف. (ناظم الاطباء).

---

یفتج

[یَ تَ] (اِ) یغنج. یغتنج. (آنندراج) (ناظم الاطباء). رجوع به یغتنج شود.

---

یفتج

[یَ تَ] (اِ) یغنج. یغتنج. (آنندراج) (ناظم الاطباء). رجوع به یغتنج شود.

---