وعل
[وَ عِ] (ع اِ) شعبان. (منتهی الارب). نام ماه شعبان بجاهلیت. (السامی فی الاسامی). ج، اوعال، وِعلان. (منتهی الارب). || (ص) شریف و توانا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
وعل
[وُ عُ] (ع اِ) جِ وعل، به معنی بز کوهی. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج).
وعلان
[وِ] (ع اِ) جِ وَعِل. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به وعل شود.
وعله
[وَ لَ] (ع اِ) تکمهء پیراهن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || جای بلند از کوه یا سنگ بلند برآمده از کوه. || دستهء کاسه و آبریز. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد). || بز مادهء کوهی. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب).
وعله
[وَ عِ لَ] (ع اِ) جِ وعل، به معنی بز کوهی. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب).
وعم
[وَ] (ع اِ) خط کوه که مخالف سائر رنگ آن باشد. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج). ج، وِعام. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد). || (مص) اَنْعِمی گفتن، یعنی خوش باش گفتن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج).
وعن
[وَ] (ع اِ) وَعْنه. زمین درشت سخت، یا سپیدی زمین که چیزی نرویاند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). || نشان خاک تودهء خانهء مور. (منتهی الارب) (آنندراج). || خطوط کوه شبیه ریگهای دراز با اندک خاک. (منتهی الارب). || پناه جای. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد). ملجأ و پناه جای....
وعنه
[وَ نَ] (ع اِ) وَعْن. زمین درشت سخت یا سپیدی زمین که چیزی نرویاند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). || نشان خاک تودهء خانهء مور. (آنندراج) (منتهی الارب). || خطوط کوه شبیه ریگهای دراز با اندک خاک. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). رجوع به وعن شود.
وعواع
[وَعْ] (ع اِ) آواز سگ. || بانگ گرگ و شغال ماده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || گروه مردم، یا قوم با بانگ و غوغا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || مرد بیهوده گوی. (منتهی الارب) (آنندراج). || خروش مردم. || دیده بان، واحد و جمع در وی یکسان است....
وعوث
[وُ] (ع اِ) شدت و شر. (المنجد). سختی و بدی. (اقرب الموارد). || جِ وعث. (المنجد) (اقرب الموارد). رجوع به وعث شود.
وعوثه
[وُ ثَ] (ع مص) وَعْث. (از اقرب الموارد). رجوع به وعث شود.
وعود
[وُ] (ع اِ) جِ وعده. (آنندراج) (غیاث اللغات). رجوع به وعده شود.
وعور
[وُ] (ع ص، اِ) جِ وعر، به معنی دشوار. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به وعر شود. || جِ واعر (منتهی الارب)، به معنی دشوار. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به واعر شود.
وعور
[وُ] (ع مص) وعر. وعاره. وعوره. دشوار گردیدن جای. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج).
وعوره
[وُ رَ] (ع مص) وعر. دشوار گردیدن جای. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). درشت شدن راه. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی) (اقرب الموارد). رجوع به وعر و وعور شود. || کم گردیدن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
وعوع
[وَعْ وَ] (ع اِ) شغال. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || روباه. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || دشت. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || (ص) سست. (منتهی الارب) (آنندراج). مرد ضعیف. (اقرب الموارد). || خطیب سخن آور. (منتهی الارب) (آنندراج). خطیب زبان آور. (ناظم...
وعوع
[وَعْ وَ] (اِ صوت) فریاد سگان. وغوغ. عوعو. واغ واغ. هاپ هاپ. آواز سگ. (غیاث اللغات) (آنندراج). هاف هاف :
این سگان کرّند زَامرِ انصتوا
از سفه وعوع کنان بر بدر تو.مولوی.
|| آواز شغال و گرگ. (غیاث اللغات) (آنندراج).
وعوعه
[وَعْ وَ عَ] (ع اِ) آواز گرگ و آواز سگ و شغال ماده. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد). بانگ شغال. (مهذب الاسماء). || بانگ شکم اسب. ج، وعاوع. (مهذب الاسماء). || (مص) خروشیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد). || آواز کردن سگ و گرگ و شغال. (اقرب الموارد). || جنبانیدن....
وعوعی
[وَعْ وَ عی ی] (ع ص) زیرک خوش طبع تیزخاطر. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). مرد ظریف. (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد).
وعوف
[وُ] (ع اِمص) کندی و سستی بینایی. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج).