وانگه
[گَهْ] (ق مرکب) آنزمان. || بعلاوه :
وانگه بغلی نعوذ بالله
مردار در آفتاب مرداد.سعدی.
وانگهی
[گَ] (ق مرکب) سپس. (یادداشت مرحوم دهخدا). پس. پس از آن. بعد :
بدو گفت شیرین که دادم نخست
بده وانگهی جان من پیش تست.فردوسی.
چرخش ز زرِّ زرد کنی وانگهی در او
دندانهء بلورین گردش فروکنی.
منوچهری (دیوان چ دبیرسیاقی ص129).
وانگهی بر طریق معذوری
خواست از شاه شهر دستوری.نظامی.
وانگهی ترکتاز کرد به روم
درفکند آتشی در...
وانمود
[نُ / نِ / نَ] (مص مرکب مرخم، اِمص مرکب) وانمودن. || بیان. اظهار. اقرار. اثبات. تعبیر. شرح. (ناظم الاطباء). || نشان دادن چیزی برخلاف حقیقت.
وانمود کردن
[نُ / نِ / نَ کَ دَ] (مص مرکب) به دروغ نمودن. نشان دادن ناحقی بجای حق. ارائهء باطلی بجای صوابی. چنان نشان دادن در حالیکه چنان نیست. (یادداشت مرحوم دهخدا): تخادع؛ خود را فریب خورده وانمود کردن و فریب نخوردن. (منتهی الارب).
وانمودن
[نُ / نِ / نَ دَ] (مص مرکب)بازنمودن. (آنندراج) (ناظم الاطباء). دوباره پدیدار کردن. (ناظم الاطباء). منعکس کردن. دوباره نشان دادن :
سپهر آئینهء عدل است و شاید
که هرچ آن از تو بیند وانماید.نظامی.
|| نشان دادن. نمودن. ظاهر ساختن. نمایش دادن :
آنچه در کون است ز اشیا و آنچه هست
وانما جان...
وانوردیدن
[نَ وَ دی دَ] (مص مرکب)برگردانیدن: الکبن؛ کنارهء دلو که وانوردند. (السامی).
وانوشتن
[نِ وِ تَ] (مص مرکب) دوباره نوشتن. مکرر نوشتن: آنقدر نوشت و وانوشت تا خوشنویس شد. (یادداشت مرحوم دهخدا). || استنساخ. (یادداشت مرحوم دهخدا).
وانویس کردن
[نِ کَ دَ] (مص مرکب)از نو نوشتن. (یادداشت مرحوم دهخدا). بازنوشتن. وانوشتن.
وأنه
[وَءْ نَ] (ع ص) زن پهن تن. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). تأنیث وأن است. رجوع به وأن شود.
وانهادن
[نِ / نَ دَ] (مص مرکب) نهادن :
بس است این طاق ابرو ناگشادن
بطاقی با نطاقی وانهادن.نظامی.
|| مقرر کردن. نصب نمودن. نشاندن. || پاها را به زیر نهادن. || بازنهادن. عوض و بدل کردن. (ناظم الاطباء).
وانهنده
[نِ / نَ هَ دَ / دِ] (نف مرکب) نهندهء چیزی در جائی. (از غیاث اللغات). || سازنده. || پیداکننده. (غیاث اللغات).
وانی
(ع ص) سست. مانده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || ضعیف البدن. (اقرب الموارد).
وانی
(حامص، پسوند): خوکوانی. دشتوانی.
و ان یکاد
[وَ اِ یَ / اِیْ یَ] (اِخ) نام آیهء 51 از سورهء 68 (سوره القلم) قرآن مجید و تمام آیت این است: و ان یکاد الذین کفروا لیزلقونک بابصارهم لما سمعوا الذکر و یقولون انه لمجنون و ما هو الا ذکر للعالمین. و این آیت را برای دفع چشم زخم...
و ان یکاد خواندن
[وَ اِ یَ / اِیْ یَ خوا / خا دَ] (مص مرکب) آیهء «و ان یکاد» برای چشم زخم بر کسی دمیدن :
و ان یکاد همی خواند جبرئیل امین
همی دمید بر آن پادشاه ملک ستان.
مختاری.
هر ساعتی حور غالیه بر رویش می کشید و رضوان و ان یکاد میخواند و بر...
وانیه
[یَ] (ع ص) تأنیث وانی است. رجوع به وانی شود.
-ناقه وانیه؛ ماده شتر سست و ماندهء از سیر و سفر. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). فاتره طلیح. (اقرب الموارد).
واو
(ع اِ) رجوع به «و» شود. || رنگ آب. (ناظم الاطباء). ج، واوات.
وأوأ
[وَءْ وَءْ] (ع اِ صوت) آواز شغال. (منتهی الارب).
وأواء
[وَءْ] (ع اِ صوت) آواز و صیحهء شغال و در اساس آمده که اختصاص به شغال ندارد. (از اقرب الموارد).
واوات
(ع اِ) جِ واو. رجوع به واو شود.