ابای
[اَ] (اِ) کفل پوش چهارپای.
ابایزید بسطامی
[اَ یَ زی دِ بَ / بِ](اِخ) رجوع به ابویزید بسطامی شود.
ابایض
[اَ یِ] (اِخ) نام تلهائی است مقابل شهر هرشی.
اباً عن جدٍ
[اَ بَنْ عَ جَدْ دِنْ] (ع ق مرکب) پدر بر پدر. پشت در پشت.
ابت
[اَ بِ / اَ] (ع ص) روز سخت گرم. || گرمای سخت.
ابت
[اَ] (ع مص) سخت گرم شدن.
ابتات
[اِ] (ع مص) بریدن (کار و حکم). || عزم قطعی و جزمی کردن. || عقد نکاح دائم. || عاجز گردانیدن کسی را از رسیدن به قافله. درمانده کردن. || طلاق بائن دادن.
ابتار
[اِ] (ع مص) ابتر گردانیدن. دم بریده کردن. دنبال بریده کردن. || بی فرزند کردن. || ذخیره کردن. یخنی نهادن. پس انداز کردن. || عطا کردن. || منع کردن. || نماز چاشت خواندن آن وقت که شعاع آفتاب بر زمین منبسط گردد. || بی فرزند و بی خلیفه گردانیدن خدای...
ابتئاس
[اِ تِ] (ع مص) نالیدن و اندوهگن شدن. (تاج المصادر بیهقی). || سخت شدن جنگ.
ابتئاش
[اِ تِ] (ع مص) واپس شدن.
ابتحاث
[اِ تِ] (ع مص) بحث. جستن. کاویدن. فحص و تفحص. || بازیچه بازیدن.
ابتحاح
[اِ تِ] (ع مص) وسعت و فراخی عیش.
ابتداء
[اِ تِ] (ع مص، اِ) ابتدا. آغاز. آغاز کار. اول. برداشت. درآمد. بدو. بدء. بدایت. فاتحه. شروع. سر. مبدأ. منشأ. مقابل انتها: آن فاضل که تاریخ امیر عادل سبکتکین را... براند از ابتدای کودکی... من نیز تا آخر عمرش نبشتم. (تاریخ بیهقی). مگر عاقبت کار خوب شود که اکنون به...
ابتداءً
[اِ تِ ئَنْ] (ع ق) به آغاز. او. نخست.
ابتدائی
[اِ تِ] (ص نسبی) اولی. آغازی. شروعی.
- محکمهء ابتدائی یا بدایت؛ محکمهء دون استیناف.
- مدرسهء ابتدائی؛ مدرسهء دون متوسطه که کودک بار اول در آن درس فرا گیرد و مدت آن در ایران فع پنج سال باشد.
ابتداد
[اِ تِ] (ع مص) گرفتن کسی را از دو جانب وی. دو چیز از دو جانب یک چیز درآمدن.
ابتدار
[اِ تِ] (ع مص) سوی چیزی شتافتن. تاخت بردن به. تعجیل در کار. پیشی گرفتن.
ابتداع
[اِ تِ] (ع مص) چیزی نو آوردن. نو پیدا کردن. (زوزنی). نو آوردن. چیزی نو نهادن. || اهل بدعت شدن.
ابتذاذ
[اِ تِ] (ع مص) ابتذاذ حق؛ گرفتن آن.
ابتذال
[اِ تِ] (ع مص) صرف چیزی را بسیار. بادروزه داشتن جامه یعنی جامه برای کار پوشیدن. دائم بکار داشتن جامه و جز آن. ناپاک و زبون داشتن جامه. || درباختن و نگاه نداشتن چیزی. ضد صیانت. || دویدن اسب.