هوت
[هُ وَ] (ع اِ) جِ هوته. (منتهی الارب). رجوع به هوته شود.
هوت
(اِخ) از طوایف ناحیهء بمپور بلوچستان و مرکب از یکصد خانوار است. (از جغرافیای سیاسی کیهان ص100).
هوتان
(اِخ) دهی است از بخش کنارک شهرستان چاه بهار. دارای 500 تن سکنه، آب آن از رودخانه و محصول عمده اش غله است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج8).
هوتانه
[نِ] (اِخ) یا اُتانس. نام جد مادری اردشیر درازدست است که در داستان بردیای دروغین نیز نقشی داشته است. رجوع به ایران باستان ص908، 1625 و 1460 شود.
هوتخش
[تُ] (پهلوی، ص، اِ) صنعتگر. (ایران در زمان ساسانیان ص60 از ترجمهء فارسی).
هوتخشبد
[تُ بَ] (پهلوی، اِ مرکب)رئیس صنعتگران. رجوع به هوتخش شود.
هوتس
[تُ] (اِخ) نام زن گشتاسب معاصر زردشت. رجوع به ترجمهء یشتها ج 1 و یسنا ص 47 شود.
هوتسما
(اِخ)(1) مارتین تئودر. از خاورشناسان هلندی است که اختصار تاریخ سلجوقی البغدادی را طبع کرده است. (از معجم المطبوعات ج1 ستون 1901).
(1) - Hutsma.
هوتک
[تَ] (اِخ) دهی است از بخش مرکزی شهرستان کرمان. دارای 140 تن سکنه، آب آن از قنات و محصول عمده اش غله و حبوب و کار دستی مردم آنجا قالی بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج8).
هوته
[تَ / هَ تَ] (ع اِ) زمین نشیب. ج، هُوَت. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). || راه سرازیر بسوی آب. (اقرب الموارد).
هوتی
(اِخ) مرکز دهستان سرمشک از بخش ساردوئیهء شهرستان جیرفت. دارای 140 تن سکنه، آب آن از رودخانه و محصول عمده اش غله و حبوب است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
هوثه
[هَ ثَ] (ع اِ) زمین تشنه. (منتهی الارب). || (اِمص) تشنگی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
هوج
[هَ وَ] (ع اِمص) درازی با اندک گولی و سبکی و شتابزدگی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).
هوج
(ع ص، اِ) جِ هوجاء. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به هوجاء شود.
هوج
(اِخ) دهی است از بخش ورزقان شهرستان اهر. دارای 119 تن سکنه، آب آن از چشمه و محصول عمده اش غله است. در دو محل به نام هوج بالا و پایین بنا شده و سکنهء هوج بالا 60 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
هوجاء
[هَ] (ع ص) شترمادهء تیزرو و شتاب. || باد سخت تند که از بن برگیرد و ویران کند خانه ها را. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).
هوجرد
[جِ] (اِخ) دهی از بخش مرکزی شهرستان جیرفت. دارای 459 تن سکنه، آب آن از رودخانهء هلیل و محصول عمده اش غله، مرکبات و برنج است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
هوجره
[جَ رَ / رِ] (اِ) گیاهی است که آن را سرخ مرد گویند و به عربی عصی الراعی خوانند و بعضی گویند گیاهی است و آن بیشتر در تبریز به هم رسد و بیخ آن را در مرهمها داخل سازند و سیاه پلاو را بدان رنگ کنند و بعضی گویند...
هوجل
[هَ جَ] (ع ص، اِ) دشت دوراطراف بی نشان. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). || زمین ناهموار. || شتر تیزرو. (منتهی الارب). || ناقهء شتاب زده. || شب دراز. || مرد آهسته و گران. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). || زن فراخ فرج. (منتهی الارب). || زن تباهکار. || بقیهء خواب...
هوجله
[هَ جَ لَ] (ع مص) خفتن. (منتهی الارب). به خوابی سبک رفتن. (از اقرب الموارد). || در زمین پست هموار رفتن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
اگر قافیه‌ها بر دل‌ات نشسته‌اند و نغمۀ این ابزار، لبخند به لبت نشانده... بدان که این تلاش، بی‌هیچ چشم‌داشتی رقم خورده؛ اما نسیم حمایت تو، ادامۀ راه را برای ما هموارتر خواهد کرد.
با خرید نسخه اندرویدی قافیه‌یاب از کافه‌بازار یا مایکت از این پروژه ادبی حمایت کنید.
ربات قافیه‌یاب هم‌صدا، ابزاری کاربردی، رایگان و سریع در زمینه ادبیات فارسی برای جستجوی قافیه در تلگرام.
گنجور مجموعه‌ای ارزشمند از سروده‌ها و سخن‌رانی‌های شاعران پارسی‌گوی است که به صورت رایگان در اختیار همگان قرار گرفته است. برای مشاهده وب‌سایت گنجور اینجا کلیک کنید.
نرم‌افزار دریای سخن کتابخانه‌ای بزرگ و ارزشمند از اشعار و سخنان شاعران گرانقدر ادب فارسی است که به حضور دوستداران شعر و ادب تقدیم می‌داریم.