آب سفید
[بِ سَ / سِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) نام علتی در چشم. رجوع به آب مروارید شود.
آبسکن
[بِ کُ] (اِخ) شهرکی است بناحیت دیلمان، بر کران دریا، آبادان و جای بازرگانان همهء جهانست که بدریای خزران بازرگانی کنند و از آنجا کیمختهء پشمین و ماهی گوناگون خیزد. (حدودالعالم). رجوع به آبسکون شود.
آبسکند
[بِ کَ] (اِخ) نام قریه ای نزدیک سردارآباد بکردستان.
آب سکندر
[بِ سِ کَ دَ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) آب زندگی.
آبسکون
[بَ](1) (اِخ) نام شهرکی بر ساحل طبرستان که میان او و جرجان سه روزه راه یعنی 24 فرسنگ است، و آن را اَبسکون نیز گویند، و آن فرضه و بندری است برای توقف کشتیها. (یاقوت). و گفته اند همین جزیره بود که سلطان محمد خوارزمشاه بدانجا گریخت و هم در...
آبسنج
[سَ] (اِ مرکب) آبزن.
آبسنگ
[سَ] (اِ مرکب) آبزن.
آبسوار
[سَ] (اِ مرکب) حباب، و جمع آن آبسواران است :
آب که آن خیمه ز باران کند
دائرهء آبسواران(1) کند.امیرخسرو.
و آن را گنبد آب و کوپله و آبله و به عربی فقاعه و نفاخه نیز گویند.
(1) - با این که فرهنگها آبسوار و آبسواران را معنی حباب داده اند لیکن اگر شاهد...
آب سیاه
[بِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب)آب سیه. کوری تام یا ناقص که از ضمور و اطروفیایِ عصب باصره پدید آید :
ز سهم خدنگت بروز سپید
درآید بچشم خور آب سیاه.
کمال الدین اسماعیل.
و چشم آب سیاه آورده را زاور گویند. (برهان).
- آب سیاه آوردن چشم؛ زاور شدن آن و نزول آب سیاه در...
آب سیاه
(اِخ) نام دره ای در نزدیکی شهر قنوج در هندوستان.
آبش
[بِ] (ع ص) آنکه پیرامون و پیشگاه خانهء کسی را بطعام و شراب آراید.
آبشار
(اِ مرکب) (از: آب، ماء + شار، از شاریدن به معنی فروریختن، سکب) آب جوی و نهر بزرگ که از بلندی فروریزد. مصب. شَلاّله. || سنگ مشبک که بر دهانهء ناودانها نصب کنند.
آبش احمدلو
[بِ اَ مَ] (اِخ) مرکز بلوک گرمادوز قرجه داغ به آذربایجان.
آب شبی
[بِ شَبْ بی] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) آب معدنی که در آن شَبّ یا زاج باشد.
آبشت
[بَ / بِ] (ص) نهفته. پنهان. || جاسوس.
آبشتگاه
[بَ / بِ] (اِ مرکب) خلوتخانه. نهانجای. جای نهفتن. || آبخانه. مستراح.
آبشتگه
[بَ / بِ گَهْ] (اِ مرکب) آبشتگاه.
آبشتن
[بَ / بِ تَ] (مص) نهفتن. پنهان کردن.
آبشتنگاه
[بَ / بِ تَ] (اِ مرکب)نهفتن گاه. || مبرز. مستراح :
نه همی بازشناسند عبیر از سرگین
نه گلستان بشناسند ز آبشتنگاه.
قریع الدهر (از فرهنگ اسدی، خطی).
آبشتنگه
[بَ / بِ تَ گَهْ] (اِ مرکب)آبشتنگاه.