ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) یحیی بن یزید خواص. محدث است.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) یحیی بن یعقوب شامی. رجوع به یحیی... شود.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) یحیی بن یوسف صرصری. رجوع به صرصری... شود.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) یحیی قزوینی. رجوع به یحیی قزوینی ابوزکریا... شود.
ابوزکوه
[اَ زَ وَ] (اِخ) از خالدیین است و او راست: کتاب اخبار موصل. و رجوع به ابورکوه شود.
ابوزمعه
[اَ زَ عَ] (اِخ) صحابی است و عبدالعزیزبن عبدالملک بن ملیل از او روایت کند.
ابوزمعه
[اَ زَ عَ] (اِخ) جد امیه بن ابی الصلت، از بنوثقیف. شاعر جاهلی. و او آنگاه که سپاه دریائی ایران بروزگار کسری انوشیروان حبشه را از یمن براندند در مدح آزادگان ایران و سیف مدیحهء ذیل گفت:
لایطلب الثار الاّ کابن ذی یزن
فی البحر خیّم للاعداء احوالا
اتی هرقل و قد شالت...
ابوزمعه
[اَ زَ عَ] (اِخ) بلوی. گویند وی صحابی بوده و در افریقیه وفات یافته و قبر او به نزدیکی قیروان است و آن محل به بلویه مشهور است.
ابوزمیل
[اَ زُ مَ] (اِخ) سماک بن الولید الحنفی الیمامی. تابعی است و از عبدالله بن العباس بن عبدالمطلب روایت کند.
ابوزمیل
[اَ زُ مَ] (اِخ) سماک بن یزید. محدث است.
ابوزنتر
[اَ زَ تَ] (اِخ) جد سعید زنتری ابن داودبن ابی زنتر است.
ابوزنه
[اَ زَنْ/ زِنْ نَ] (ع اِ مرکب) گپی. (دهار) (مهذب الاسماء). بوزینه. حمدونه. میمون. بوزنه. قرد. شادی. بهنانه. چز. سنبالو. بشوتن.
ابوزنیبه
[اَ زُ نَ بَ] (ع ص مرکب، اِ مرکب) یکی از کنای مردان عرب است.
ابوزوبعه
[اَ زَ بَ عَ] (ع اِ مرکب) گردباد. گردباده. دیوباد. دوله. سنگ دوله. اِعصار.
ابوزهرم.(1)
[اَ ؟] (اِخ) شاعری عرب و او را دیوانیست.
(1) - شاید: ابوزهدم.
ابوزهیر
[اَ زُ هَ] (اِخ) از او موسی بن اعین روایت کرده است.
ابوزهیر
[اَ زُ هَ] (اِخ) ابن اسیدبن جعونه. صحابی است.
ابوزهیر
[اَ زُ هَ] (اِخ) ابن معاذ الثقفی. صحابی است.
ابوزهیر
[اَ زُ هَ] (اِخ) ابن معاذبن ریاح ثقفی. او از پدر خویش روایت کند.
ابوزهیر
[اَ زُ هَ] (اِخ) انماری یا تمیمی. صحابی است.
