ابوزرعه
[اَ زُ عَ] (اِخ) یحیی بن عمرو الشیبانی. محدث است.
ابوزعبل
[اَ زَ بَ] (اِخ) نام قصبه ای کوچک به مصر در ناحیهء جیزه صاحب دوهزار سکنه در بیست و دو هزارگزی قاهره. بزمان محمدعلی پاشا در اول مدرسهء طب و جراحی بدانجا بود و سپس بقاهره منتقل گشت و بزمان بناپارت در این قریه میان عساکر عثمانی و فرانسویان جنگی...
ابوزعنه
[اَ زَ نَ] (اِخ) عامربن کعب بن عمروبن خدیج یا عبدالله بن عمرو. شاعر صحابی و بدری است.
ابوزفیر
[اَ زَ] (ع اِ مرکب) اِوَزّ. مرغابی. اردک.
ابوزکار
[اَ ؟] (اِخ) مغنی. از برآوردگان برامکه به زمان هارون. وی نابینا بود.
ابوزکری
[اَ ؟] (ع اِ مرکب) قمری. (دمیری) (المزهر). کبوتر صحرائی. وَرَشان. طوقدار. مرغ الهی. نازو. کناد. ابوطلحه.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) ابن منده. رجوع به ابوزکریا یحیی بن عبدالوهاب... شود.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) الاحمر. یکی از فصحای عرب است.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) ایاس بن زید. محدث است.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) بخاری. رجوع به ابوزکریا عبدالرحیم بن احمد... شود.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) جنّون بن عمروبن یوحنا الصلت منجم. او راست: کتاب الاحتجاج فی صحه النجوم و الاحکام فیها. (ابن الندیم).
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) خطیب تبریزی. رجوع به ابوزکریا یحیی بن علی... شود.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) رازی. او راست: کتاب الشراب. (ابن الندیم).
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) مرّیخ بن مسروق شامی. محدث است.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) نواوی یا نووی (شیخ الاسلام...). از مردم نوی قریه ای به شام.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) نیشابوری. طبیبی حاذق و ماهر و به اجزاء علوم حکمت عالم بود. او راست: کتاب مبتغی و منتهی، و این کتاب مشتمل بر فوائد بیشمار است. (از دره الاخبار ترجمهء یتیمه).
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) یحیی بن آدم. رجوع به یحیی... شود.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) یحیی بن ابراهیم بن سوید النخعی. محدث است و از مسعربن کدام روایت کند.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) یحیی بن ابی بکیر کوفی کرمانی. محدث است.
ابوزکریا
[اَ زَ کَ ری یا] (اِخ) یحیی بن ابی الجهم السدوسی. امام مسجد عارم. محدث است.
