ابودماش
[اَ ؟] (اِخ) از علماء لغت و نحو و سایر علوم ادب. کتاب الحماسه از اوست.
ابودواد
[اَ دُ] (اِخ) جویریه بن الحجاج. شاعری از عرب.
ابودواد
[اَ دُ] (اِخ) الراسی. شاعری از عرب.
ابودواد
[اَ دُ] (اِخ) فرج بن جریر. پدر احمدبن ابی دواد است.
ابودواد ایادی
[اَ دُ دِ اِ] (اِخ) کنیت شاعری از ایاد، موسوم به عَدیّبن الرقاع.
ابودوانیق
[اَ دَ] (اِخ) عبدالله بن محمد بن علی بن عبدالله بن عباس.
ابودودان
[اَ] (اِخ) کنیت عیدبن الابرص.
ابودوس
[اَ دَ] (اِخ) او از عبدالرحمن بن عائذ و از او عفیر روایت کند.
ابودوس
[اَ دَ] (اِخ) عثمان بن عبید. محدث است.
ابودهبل
[اَ دَ بَ] (اِخ) جُمَحی. وهب بن زمعه. از مشاهیر شعرای عرب. او در خلافت معاویه و یزید شهرت یافت و معاویه و عبدالله بن زبیر را مدیح گفت. و با عمره که زنی ادیبه و شاعره و خانهء او در مکه انجمن شعرا و ادبا بود تعشق ورزید و...
ابودهبل
[اَ دَ بَ] (اِخ) دُبیری. شاعری است از عرب.
ابودهقانه
[اَ دِ نَ] (اِخ) محدث است. او از ابن عمر و از او فضیل بن غزوان روایت کند.
ابودهم
[اَ دُ] (اِخ) اخراب بن اُسید. محدث است.
ابودهمان
[اَ ؟] (اِخ) مملوک. شاعری مقل است. (ابن الندیم).
ابودیقطیقا
[اَ] (معرب، اِ) رجوع به ابودقطیقا، و رجوع به انالوطیقای ثانی (ذیل انالوطیقا) شود.
ابودیلم
[اَ ؟] (اِخ) موسی بن زیاد. محدث است.
ابودینار بصری
[اَ رِ بَ] (اِخ) از خلیفه بن کعب روایت کند.
ابوذباب
[اَ ذُ] (اِخ) پدر عبدالله بن ابی ذباب. صحابی و شاعر است.
ابوذباب
[اَ ذُ] (اِخ) جد ایاس بن حارث است.
ابوذباب
[اَ ذُ] (اِخ) لقب عبدالملک بن مروان الحکم است.
