اباءه
[اِ ءَ] (ع مص) قصاص کردن. || با مأوی بردن. || بازگردانیدن. || گریختن. || پوست را دباغت کردن. پیراستن پوست را.
اباءه
[اِ ءَ] (ع مص) سر باززدن اندر کاری. فروگذاشتن طاعت.
اباءه
[اَ] (ع اِ) یک نی.
اباب
[اَ] (ع مص) آمادگی رفتن. ساز سفر. ساختن رفتن را و عزم کردن بر آن. (تاج المصادر بیهقی). آمادگی سفر کردن. آمادگی رفتن کردن. آمادهء سیر شدن. || مشتاق وطن گشتن.
اباب
[اِ] (ع مص، اِ) اَباب.
اباب
[اَ] (ع اِ) آب و آنچه نوشیده شود. || سراب.
اباب
[اُ] (ع اِ) عُباب. هین بزرگ. سیل عظیم. || موج دریا.
ابابه
[اَ / اِ بَ] (ع مص) آمادهء سیر شدن. || مشتاق وطن گشتن. || (اِ) طریقه.
ابابیت
[اَ] (ع اِ) جِ بیت.
ابابیل
[اَ] (ع ص، اِ) جِ اِبال و اِباله و اَباله و ابّیل و ابّول و ایبال. و نیز گفته اند این کلمه جمعی است بی واحد. دسته های پراکنده. گروههای متفرق. دسته دسته. گروه گروه.
- طیر ابابیل؛ گله های مرغان. جفاله جفاله. ابوعبیده گوید واحد آن ابیل است و ابوجعفر...
ابابین
[اَ] (ع اِ) جِ اِبّان.
اباتت
[اِ تَ] (ع مص) اِباته. شب گذرانیدن.
اباتر
[اَ تِ / اُ تِ] (اِخ) نام دره ها و کوههائی در نجد به دیار قنی.
اباتر
[اُ تِ] (ع ص) کوتاه قد. || بی نسل و فرزند. || قطع کنندهء رحم.
اباته
[اِ تَ] (ع مص) رجوع به اباتت شود.
اباثت
[اِ ثَ] (ع مص) اِباثه. شیار کردن (زمین را). || پاک کردن و رفتن (چاه را).
اباثه
[اِ ثَ] (ع مص) رجوع به اباثت شود.
اباجر
[اَ جِ] (ع اِ) جِ بُجْر. شرور. امور عظیمه.
اباجیر
[اَ] (ع اِ) جِ بُجْر. رجوع به اباجر شود.
اباحت
[اِ حَ] (ع مص) اباحه. مباح کردن. حلال کردن. جائز داشتن. روا شمردن. حلیت. جواز. روائی. دستوری. رخصت. مقابل حَظْر و تحریم و منع :
کاین اباحت زین جماعت فاش شد
رخصت هر مفلس قلاش شد.مولوی.
|| غارت کردن. || از بیخ برکندن. || ظاهر کردن راز.
با خرید نسخه اندرویدی قافیه‌یاب از فروشگاه‌های زیر از این پروژه حمایت کنید:
گنجور مجموعه‌ای ارزشمند از سروده‌ها و سخن‌رانی‌های شاعران پارسی‌گوی است که به صورت رایگان در اختیار همگان قرار گرفته است. برای مشاهده وب‌سایت گنجور اینجا کلیک کنید.
نرم‌افزار دریای سخن کتابخانه‌ای بزرگ و ارزشمند از اشعار و سخنان شاعران گرانقدر ادب فارسی است که به حضور دوستداران شعر و ادب تقدیم می‌داریم.