ابوالمنفعه
[اَ بُلْ مَ فَ عَ] (اِخ) نصربن حارث انماری. صحابی است.
ابوالمنن
[اَ بُلْ مِ نَ] (ع اِ مرکب) مرق طبیخ. (المرصع).(1) (شاید: ابوالمُنَی).
(1) - المرصع کتابی است از ابن اثیر جزری در کنی و غیره. و معلوم نیست که کدام یکی از ابن اثیرها است و چون نسخهء منحصر بفرد و پر از اغلاط است و نیز کلماتی دارد که در...
ابوالمنهال
[اَ بُلْ مِ] (ع اِ مرکب) کرکس. (المرصّع).
ابوالمنهال
[اَ بُلْ مِ] (اِخ) صحابیست.
ابوالمنهال
[اَ بُلْ مِ] (اِخ) تابعی است. او از ابی هریره و از او سدی روایت کند.
ابوالمنهال
[اَ بُلْ مِ] (اِخ) ابراهیم بن میمون ثقفی. محدث است.
ابوالمنهال
[اَ بُلْ مِ] (اِخ) ابن نباتهء بصری. محدث است و حبیب بن ابی ثابت از او روایت کند.
ابوالمنهال
[اَ بُلْ مِ] (اِخ) العنزی. محدث است و ابوالتیاح از وی روایت کند.
ابوالمنهال
[اَ بُلْ مِ] (اِخ) خارجی. عتبان بن وصیله. شاعر است.
ابوالمنهال
[اَ بُلْ مِ] (اِخ) سیاربن سلامه. محدث است و عوف از او روایت کند.
ابوالمنهال
[اَ بُلْ مِ] (اِخ) عبدالرحمن بن مطعم مکی. محدث است و عمروبن دینار از او روایت کند.
ابوالمنهال
[اَ بُلْ مِ] (اِخ) عوف بن محلم. رجوع به عوف شود.
ابوالمنهال
[اَ بُلْ مِ] (اِخ) عیینه بن عبدالرحمن المهبلی. رجوع به عیینه... شود.
ابوالمنهال
[اَ بُلْ مِ] (اِخ) عیینه بن المنهال. یکی از روات لغت. او راست: کتاب الشراء. کتاب الامثال السائره و یا کتاب الابیات السائره. کتاب معانی القرآن. (ابن الندیم).
ابوالمنهال
[اَ بُلْ مِ] (اِخ) نصربن اوس طائی. محدث است و وکیع از او روایت کند.
ابوالمنی
[اَ بُلْ مُ نا] (ع اِ مرکب) رسول دعوت. (مهذب الاسماء) (المرصع) (السامی فی الاسامی).
ابوالمنی
[اَ بُلْ مُ نا] (اِخ) ابونصر حفاظ معروف به کوهین عطار اسرائیلی هارونی. او راست: منهاج الدکان فی الطب که658 ه . ق. در قاهره برای پسر خویش نوشته و آن را از دستور مارستانی و عده ای اقرباذانیات مختاره مانند ارشاد و مکی و اقرباذین ابن التلمیذ و غیره...
ابوالمنیع
[اَ بُلْ مَ] (اِخ) قرواش العقیلی. رجوع به قرواش... شود.
ابوالموال
[اَ بُلْ مَ] (اِخ) یا ابوالموالی. مولی علی بن ابیطالب الهاشمی. از مدینیان بشمار است و یحیی بن قیس از او روایت کند.
ابوالمواهب
[اَ بُلْ مَ هِ] (اِخ) احمدبن ابی الروح عیسی بن خلف. رجوع به احمد... شود.
