ابوالشوم
[اَ بُشْ شو] (ع اِ مرکب) غراب.
ابوالشهم
[اَ بُشْ شَ] (اِخ) صحابیست.
ابوالشهی
[اَ بُشْ شَ هی ی] (ع اِ مرکب)بربط. (مهذب الاسماء) (دهار) (السامی فی الاسامی). || نان تُنُک.
ابوالشیخ
[اَ بُشْ شَ] (اِخ) ابن حیان حافظ ابومحمد عبدالله بن محمد اصفهانی. او راست: کتاب التوبیخ. وفات وی به سال 369 ه . ق. بوده است. رجوع به ابن حیان شود. و رجوع به عبدالله... شود.
ابوالشیخ
[اَ بُشْ شَ] (اِخ) عبدالله بن محمّدبن جعفربن حیان. رجوع به عبدالله... شود.
ابوالشیص
[اَ بُشْ شی] (اِخ) خزاعی. شاعری از عرب نام وی محمّدبن عبدالله بن رزین و صاحب اغانی گوید او عم دعبل خزاعی است و ابن قتیبه گوید: وی پسر عم دعبل است. ابتدا وی شاعر درباری خلیفه هارون الرشید بود و سپس در ملازمت امیر رقّه میزیست و به آخر...
ابوالصابر
[اَ بُصْ صا بِ] (ع ص مرکب)شکیبا. (مهذب الاسماء).
ابوالصادق
[اَ بُصْ صا دِ] (ع اِ مرکب)بزماورد.
ابوالصادق
[اَ بُصْ صا دِ] (اِخ) تبّانی (امام...). دانشمندی از آل تبّان حفید ابوالعباس تبّانی. معاصر غزنویان. رجوع به آل تبان شود. و رجوع به تاریخ بیهقی چ ادیب صفحات ذیل شود: 123، 194، 195، 205، 206، 207، 536، 538. و نیز رجوع به تبانیان شود.
ابوالصامت
[اَ بُصْ صا مِ] (اِخ) عباده بن الصّامت. از روات حدیث است.
ابوالصباح
[اَ بُصْ صَ] (اِخ) اسماعیل بن صدیق. از او ابراهیم بن عرعره روایت کند.
ابوالصباح
[اَ بُصْ صَ] (اِخ) انصاری. و او را ابوالضیاح نیز گفته اند. رجوع به ابوالضیاح شود.
ابوالصباح
[اَ بُصْ صَ] (اِخ) سعدان بن سالم الایلی. از روات حدیث است.
ابوالصباح
[اَ بُصْ صَ] (اِخ) سعیدبن سعید. از روات حدیث است.
ابوالصباح
[اَ بُصْ صَ] (اِخ) سلیمان بن بشیر. از روات حدیث است.
ابوالصباح
[اَ بُصْ صَ] (اِخ) عبدالغفور واسطی. از روات حدیث است.
ابوالصباح
[اَ بُصْ صَ] (اِخ) عیسی بن سواده النخعی. از او اسماعیل بن ابی خالد روایت کند.
ابوالصباح
[اَ بُصْ صَ] (اِخ) محمّدبن سمیر. از او عبدالرحمن بن شریح روایت کند.
ابوالصباح
[اَ بُصْ صَ] (اِخ) موسی بن ابی کثیر. تابعی است و ثوری از او روایت کند.
ابوالصحاری
[اَ بُصْ صَ] (ع اِ مرکب)شترمرغ نرینه.