ابوالزعفران
[اَ بُزْ زَ فَ] (ع اِ مرکب)شیر. اسد. (المزهر).
ابوالزعیزعه
[اَ بُزْ زُ عَ زِ عَ] (اِخ) رجوع به ابوالزعزعه شود.
ابوالزعیزه
[اَ بُزْ زُ عَ زَ] (اِخ) رجوع به ابوالزعزعه شود.
ابوالزناد
[اَ بُزْ زِ] (اِخ) ابوالقاسم. محدث است.
ابوالزناد
[اَ بُزْ زِ] (اِخ) عبدالله بن ذکوان. محدث است. برخی کنیت او را ابوعبدالرحمن و لقب او را ابوالزناد گفته اند.
ابوالزنباع
[اَ بُزْ زِمْ] (اِخ) صدقه بن صالح. محدث است.
ابوالزوائد
[اَ بُزْ زَ ءِ] صحابی است.
ابوالسائب
[اَ بُسْ سا ءِ] (اِخ) صحابی است و صاحب استیعاب گوید وی را نشناختم.
ابوالسائب
[اَ بُسْ سا ءِ] (اِخ) انصاری. صحابی است.
ابوالسائب
[اَ بُسْ سا ءِ] (اِخ) سلم بن جناده. تابعی است.
ابوالسائب
[اَ بُسْ سا ءِ] (اِخ) عثمان بن مظعون بن حبیب بن وهب. صحابی است، و پیش از رحلت رسول صلوات اللهعلیه درگذشته است.
ابوالسائب
[اَ بُسْ سا ءِ] (اِخ) فارسی، مولی عبدالله بن هشام بن زهره القرشی المدنی. تابعی است و از ابوهریره روایت کند.
ابوالسائب
[اَ بُسْ سا ءِ] (اِخ) مخزومی. یکی از بطّالین معروف و از اخبار او کتابی کرده اند. (ابن الندیم).
ابوالسائب
[اَ بُسْ سا ءِ] (اِخ) نافع. خادم رسول صلوات اللهعلیه. رجوع به حبیب السیر ج 1 ص151 شود.
ابوالساج
[اَ بُسْ سا] (اِخ) دیوداد. پدر خاندان بنوساج. او حکمران کوفه و اهواز بود و در سال 266 ه . ق. درگذشت. و اولاد او بفرمانروائی آذربایجان رسیدند.
ابوالسامری
[اَ بُسْ سا مِ] (ع اِ مرکب)اشترمرغ. نعامه. (مهذب الاسماء). ظلیم. آتش خوار.
ابوالسامی
[اَ بُسْ سا] (اِخ) کاتب ولیدبن معاویه. یکی از بلغای زبان عرب. (ابن الندیم).
ابوالسبطین
[اَ بُسْ سِ طَ] (اِخ) لقب امیرالمؤمنین علی علیه السلام.
ابوالسبع
[اَ بُسْ س ؟] (اِخ) زرقی انصاری، ذکوان بن عبد قیس. صحابی است و در غزوهء احد بشهادت رسید.
ابوالسحار
[اَ بُسْ س ؟] (اِخ) شاعری عرب. او را پنجاه ورقه شعر است. (ابن الندیم).
