ابوهند
[اَ ؟] (اِخ) داری. عبدالله بُرَیْن. صحابی است.
ابوهند
[اَ ؟] (اِخ) صدّیق. محدث است.
ابوهند
[اَ ؟] (اِخ) عبدالله. رجوع به ابوهند حجام ... شود.
ابوهند
[اَ ؟] (اِخ) المرهبی. محدث است. او از ضحاک و از او شریک روایت کند.
ابوهند
[اَ ؟] (اِخ) مرهبی کوفی. محدث است.
ابوهند
[اَ ؟] (اِخ) مولی بن بیاضه. صحابی است و حجام رسول صلوات الله علیه بوده است. رجوع به ابوهند حجام شود.
ابوهند
[اَ ؟] (اِخ) نعمان بن اشیم اشجعی. صحابی است (؟).
ابوهند
[اَ ؟] (اِخ) نعمان بن اشیم والد نعیم بن ابی هند. تابعی است.
ابوهند
[اَ ؟] (اِخ) الهمدانی. محدث است. او از ابی ظبیان و از او محمد بن قیس روایت کند.
ابوهندابه
[اَ هِ بَ] (اِخ) کندی. شاعری است از عرب.
ابوهنیده
[اَ هُ نَ دَ] (ع اِ مرکب) عرنیق. طائری معروف شبیه کرکی. (المرصع).
ابوهنیده
[اَ هُ نَ دَ] (اِخ) محدث است. او از ابی ماویه و از او داودبن ابی هند روایت کند.
ابوهنیده
[اَ هُ نَ دَ] (اِخ) ایاس بن جویریه. محدث است.
ابوهنیده
[اَ هُ نَ دَ] (اِخ) براءبن نوفل. محدث است. او از والان عبدی و از او ابونعامه روایت کند.
ابوهنیده
[اَ هُ نَ دَ] (اِخ) حریث یا حرب بن مالک. محدث است.
ابوهوبر
[اَ هَ بَ] (ع اِ مرکب) صاحب المرصع گوید: هو الفهد و الهوبر القرد الکثیرالشعر.
ابوهیاج
[اَ هَیْ یا] (اِخ) الاسدی. حیان بن حصین. تابعی و از عماربن یاسر حدیث شنیده است و او کاتب عمار بود.
ابوهیاج
[اَ هَیْ یا] (اِخ) حیان بن حصین الاسدی. رجوع به ابوهیاج الاسدی... شود.
ابوهیاج
[اَ هَیْ یا] (اِخ) یحیی بن کثیر. محدث است.
ابوی
[اَ بَ] (ع ص نسبی) منسوب به اب. پدری. || (از ع، اِ) عامیان فارسی زبان این صورت را بغلط بمعنی پدر استعمال کنند و ابوی من، ابوی او، ابوی تو گویند.
