ابوالمساکین

[اَ بُلْ مَ] (ع ص مرکب، اِ مرکب) آنکه غم مسکینان خورد. آنکه بمساکین اعانت کند.

---

ابوالمساکین

[اَ بُلْ مَ] (اِخ) لقبی که رسول صلی الله علیه و آله، ابوعبدالله جعفربن ابیطالب را داد، از بسیاری رأفت وی بمسکینان.

---

ابوالمساور

[اَ بُلْ ؟] (اِخ) فضل بن مساور داماد ابی عوانه. از روات است و محمد بن مثنی از او روایت کند.

---

ابوالمسبع

[اَ بُلْ ؟] (اِخ) مدنی. شاعری قلیل الشعر است. (ابن الندیم).

---

ابوالمسک

[اَ بُلْ مِ] (اِخ) کافوربن عبدالله خادمی از آل اخشید که سمت امارت مصر یافت (از 355 تا 357 ه . ق.). و او ممدوح متنبی است. رجوع به کافوربن عبدالله اخشیدی شود.

---

ابوالمسهل

[اَ بُلْ ؟] کمیت بن زیدبن اَخنس. شاعری از عرب.

---

ابوالمسیح

[اَ بُلْ مَ] (ع اِ مرکب) ماهی تازه. (مهذب الاسماء). || و صاحب المُرصع به این کلمه معنی غوک داده است.

---

ابوالمشا

[اَ بُلْ مَ] (اِخ) لقیط. محدث است.

---

ابوالمشاهد

[اَ بُلْ ؟ هِ] (اِخ) جمال الدین بخارائی. رجوع به خسروی جمال الدین شود.

---

ابوالمشاهد

[اَ بُلْ ؟ هِ] (اِخ) خسروی بخارائی. رجوع به خسروی جمال الدین... شود.

---

ابوالمشرفی

[اَ بُلْ مَ رَ] (اِخ) عمروبن جابر. اولین مولود بواسط.

---

ابوالمشرفی

[اَ بُلْ مَ رَ] (اِخ) لیث. رجوع به لیث... شود.

---

ابوالمشرفی

[اَ بُلْ مَ رَ] (اِخ) لیث. شیخ ثوری است و از ابومشعر روایت کند.

---

ابوالمشرفی

[اَ بُلْ مَ رَ] (اِخ) لیث واسطی. او از شریک روایت کند.

---

ابوالمصبح

[اَ بُلْ ؟] (اِخ) اعشی همدان. مسمّی به عبدالرحمن، رجوع به اعشی... شود.

---

ابوالمصبح

[اَ بُلْ ؟] (اِخ) الاوزاعی الحمصی. تابعی است. او از جابر و مالک بن عبدالله و از او ابن جابر و حصین بن حرمله و امیه بن یزید روایت کنند.

---

ابوالمصبح

[اَ بُلْ ؟] (اِخ) عبدالرحمن. رجوع به اعشی همدان. شود.

---

ابوالمصبع

[اَ بُلْ مَ بَ] (ع اِ مرکب)پلنگ. (اَلمرصّع).

---

ابوالمضاء

[اَ بُلْ مَ] (ع اِ مرکب) اسب. (السامی فی الاسامی) (مهذب الاسماء). ابوطالب. ابومنقذ. ابوالمضمار. || صاحب المرصع معنی رطب را نیز بکلمه افزوده است.

---

ابوالمضرب

[اَ بُلْ ؟] (اِخ) عمروبن موسی بن مضرب. محدث است و ابن جابر از او روایت کند.

---