ابوالبریص
[ اَ بُلْ بُ رَ ] (ع اِ مرکب)پرنده ای است اندک پیس. (منتهی الارب).
ابوالبشر
[ اَ بُلْ بَ شَ ] (اِخ) کنیت آدم پدر آدمیان. بوالبشر. کنیت مهتر آدم علیه السلام. (مؤید الفضلاء). صفی الله.
ابوالبشر
[ اَ بُلْ بَ شَ ] (اِخ) کنیت ابن مقفع ساویروس اسقف.
ابوالبشر
[ اَ بُلْ بَ شَ ] (اِخ) پهلوان بن شهرمزن بن محمد بن بیوراسف الیزدی دجّال کذّاب. و حافظ گوید: زعم انه سمع من شخص لایعرف، بعد السبعین و خمسمأه صحیح البخاری قال اخبرنا الداودی. فانظر الی هذه الوقاحه. صاحب تاج العروس گوید اسم و نسب او را در آخر...
ابوالبشر
[ اَ بُلْ بَ شَ ] (اِخ) عبدالاَخر. محدث است.
ابوالبصیر
[ اَ بُلْ بَ ] (اِخ) شاعری مُقِلّ است. (ابن الندیم).
ابوالبطحاء
[ اَ بُلْ بَ ] (اِخ) کنیت عبد مناف است.
ابوالبقا
[ اَ بُلْ بَ ] (اِخ) هشام بن عبدالملک یزنی حمصی. محدث. وفات او به سال 251 ه . ق. بوده است و صاحب تاج العروس گوید صواب ابوالتقی بر وزن غنی است.
ابوالبقاء
[ اَ بُلْ بَ ] (اِخ) کنیت ابن صایغ یعیش بن علی. رجوع به ابن صایغ موفق الدین... شود.
ابوالبقاء
[ اَ بُلْ بَ ] (اِخ) حسینی کفوی. او راست کتابی در لغت عرب، معروف بکلیات ابی البقاء و آنرا به نام مصطفی پاشای وزیر کرده است.
ابوالبقاء
[ اَ بُلْ بَ ] (اِخ) خالد ثانی، پانزدهمین از سلاطین بنی حفص. رجوع به خالدبن ابراهیم... شود.
ابوالبقاء
[ اَ بُلْ بَ ] (اِخ) کنیت خالدبن یحیی بن ابراهیم، هشتمین از پادشاهان بنی حفص در تونس. رجوع به خالدبن یحیی شود.
ابوالبقاء
[ اَ بُلْ بَ ] (اِخ) محب الدین عبدالله بن ابی عبدالله الحسن بن ابی البقاء عبدالله بن حسین عکبری، و کنیت او ابوفضیل ادیب نحوی فقیه و حاسب حنبلی. مولد او بغداد به سال 538 ه . ق. او در نحو شاگرد ابن خشاب و یحیی بن نجاح بود....
ابوالبلاغ
[ اَ بُلْ بَ ] (اِخ) کنیت جبرائیل.
ابوالبنات
[ اَ بُلْ بَ ] (ع اِ مرکب) خداوند دختران. || پشمینهء نهایت نرم که آن را سقلاط خاص نیز نامند.
ابوالبیان
[ اَ بُلْ بَ ] (اِخ) او را پنجاه ورقه شعر است. (ابن الندیم).
ابوالبیت
[ اَ بُلْ بَ ] (ع ص مرکب، اِ مرکب) خانه خدا. خداوند خانه. صاحب خانه. رب البیت. (المزهر).
ابوالبیداء رباحی
[ اَ بُلْ بَ ءِ رَ ] (اِخ)نام یکی از فصحای عرب. و ابومالک عمروبن کرکره ربیب او بود. و نام ابوالبیداء اسعدبن عصمه است و او در بصره معلمیِ کُتّاب کردی و مزد ستدی و در تمام عمر همین شغل می ورزید و شعر نیز می گفت. (ابن الندیم).
ابوالبیض
[ اَ بُلْ ] (ع اِ مرکب) شیر. لَبن. || شترمرغ نر. ظلیم.
ابوالبیضاء
[ اَ بُلْ بَ ] (ع ص مرکب)حبشیّ. (مهذب الاسماء) (السامی فی الاسامی). سیاه. اسود. || (اِ مرکب) کلاغ.