ابواسماعیل
[اَ اِ] (اِخ) کنیت ترمذی، فقیه شافعی. رجوع به ترمذی ابواسماعیل... شود.
ابواسماعیل
[اَ اِ] (اِخ) کنیت حمادبن الامام ابی حنیفه نعمان بن ثابت بن زوطی بن ماه یا نعمان بن ثابت بن نعمان بن مرزبان. رجوع به حمادبن الامام ابی حنیفه... شود.
ابواسماعیل
[اَ اِ] (اِخ) کنیت طغرائی عمید فخرالکتّاب حسین بن علی بن محمد اصفهانی. رجوع به طغرائی عمید فخرالکتّاب... شود.
ابواسماعیل
[اَ اِ] (اِخ) کنیت عبدالله بن ابی منصور محمد انصاری طوسی هروی. رجوع به عبدالله انصاری شود.
ابواسماعیل الزبیدی
[اَ اِ لِزْ ز ؟] (اِخ)از اوست: کتاب ناسخ القرآن و منسوخه. (ابن الندیم).
ابواص
[اَبْ] (ع اِ) جِ بوص. بارهای نباتی از نباتات و نوعی از گوسفندان و ستوران.
ابواص
[اَبْ] (اِخ) نام محلی است و انواص با نون نیز گفته اند. (مراصد).
ابواصیلع
[ اَ اُ صَ لِ ] (ع اِ مرکب) نَره. || ماری باریک گردن و گردسر.
ابواع
[اَبْ] (ع اِ) جِ بَوع و بوع. ارشها.
ابواع
[اَبْ] (ع اِ) میش. نعجه، از آنرو که در رفتن گام فراخ نهد. || کلمه ای که بدان میش ماده را برای دوشیدن خوانند. (منتهی الارب).
ابواعرابه
[ اَ ؟ ] (اِخ) نام جزیره ای بشمال جزیرهء بوبیان.
ابواعمی
[ اَ اَ ما ] (ع اِ مرکب)(1) خَلد. کورموش. انگشت بُرک. موش کور. موش کوهی.
(لاتینی)
(1) - Talpa ،(فرانسوی) Taupe
ابواق
[اَبْ] (ع اِ) جِ بوق.
ابواکیدر
[ اَ اُ کَ دِ ] (اِخ) منازل بن زمعه ملقب به لعین منقری. شاعری است از عرب.
ابوال
[اَبْ] (ع اِ) جِ بَول.
ابوالائمه
[اَ بُلْ اَ ءِمْ مَ] (اِخ) لقب امیرالمؤمنین علی علیه السلام.
ابوالابد
[اَ بُلْ اَ بَ] (ع اِ مرکب) نسر. (المزهر). کرکس. دال.
ابوالابرد
[اَ بُلْ اَ رَ] (ع اِ مرکب) نَمر. (المزهر). پلنگ.
ابوالابرد
[اَ بُلْ اَ رَ] (اِخ) زیاد. تابعی است.
ابوالابطال
[اَ بُلْ اَ] (ع اِ مرکب) شیر. اسد. (المزهر).