جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه عبدالعزیز: (تعداد کل: 41)
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن ابان بن محمد الاموی السعیدی. وی فقیه و از رجال حدیث و مقیم کوفه بود و در زمان خلافت مأمون عباسی قضاوت واسط را یافت. وی به سال 207 ه . ق. به بغداد درگذشت. (از الاعلام زرکلی).
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن ابراهیم بن بیان بن داود، مکنی به ابوالحسین معروف به ابن حاجب النعمان. رجوع به ابن حاجب النُعمان شود.
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن ابی حازم. رجوع به عبدالعزیزبن سلمه شود.
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن احمد اصفهانی حزری. رجوع به حزری ابوالحسن عبدالعزیز شود.
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن احمدبن محمد البخاری. فقیهی حنفی است. او راست: شرح اصول البزدوی. شرح المنتخب الحسامی. وی به سال 730 ه . ق. درگذشت. (از الاعلام زرکلی).
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن احمدبن نصربن صالح الحلوانی البخاری ملقب به شمس الائمه فقیه حنفی است. در عصر خویش امام اهل رأی به بخاری بود. نسبت او به صنعت حلواست. از تالیفات اوست: المبسوط فی الفقه. النوادر. وی به سال 448 ه . ق. در کش درگذشت و به...
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن بحر یا جریر یا نحریربن عبدالعزیز مشهور به ابن براج. رجوع به ابن براج عبدالعزیز و نیز به روضات الجنات ج 2 ص 355 شود.
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن حامدبن الخضر، مکنی به ابوطاهر. وی شاعر و از مردم واسط و معروف به سیدوک بود. به سال 363 ه . ق. درگذشت. (از الاعلام زرکلی).
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن حسین بن الحباب الاغلبی السعدی الصقلی معروف بالقاضی الجلیس. وی شاعر، ادیب و متولی دیوان انشاء فائز بود. به سال 490 ه . ق. متولد شد و به سال 561 ه . ق. درگذشت. (از الاعلام زرکلی).
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن زراه الکلابی. در عصرمعاویه میزیست و مردی شجاع بود و در غزوهء قسطنطنیه حاضر بود و در یکی از وقایع به قتل رسید. او را شعری است. ابن اثیر چند بیتی از او را نقل کرده است. (از الاعلام زرکلی).
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن سرایابن علی بن القاسم السنبسی الطائی معروف به صفی الدین حلی. رجوع به صفی الدین حلی شود.
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن سلمه بن دینار المدنی، مکنی به ابوتمام فقیه و محدث بود. ابن خلیل دربارهء او گوید: پس از مالک بمدینه کسی افقه از ابن ابی حازم بن سلمه نبود. وی به سال 107 متولد شد و به سال 184 ه . ق. درگذشت. (از الاعلام...
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن عبدالرحمان بن ابی عامر. وی یکی از سلاطین دولت عامریهء اندلس است و در حدود سال 450 ه . ق. درگذشت. (از الاعلام زرکلی).
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن عبدالرحمان بن فیصل بن ترکی بن عبدالله بن محمد بن مسعود. رجوع به ابن سعود عبدالعزیزبن عبدالرحمان شود.
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن عبدالسلام سلمی دمشقی ملقب به سلطان العلماء. وی فقیهی شافعی بود ولایت قضای مصر یافت سپس از آن شغل استعفا خواست. به سال 577 متولد شد و به سال 660 ه . ق. درگذشت. از تألیفات اوست: الفوائد. الغایه فی اختصار النهایه. القواعد الکبری. القواعد...
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن عبدالله بن ابی سلمه التیمی مدنی. وی فقیه و از حفاظ حدیث و مردی ثقه بود. اصل او از اصفهان است. در مدینه سکونت جست و سپس به بغداد رفت. او را تألیفاتی است. به سال 164 ه . ق. درگذشت. (از الاعلام زرکلی).
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن عبدالواحدبن اسماعیل الجیلی. وی طبیب و از مردم جیلان بود. در علم فلسفه و طب و دین تبحر یافت و به دمشق سکونت جست و قضاوت بعلبک بدو محول شد. سپس به سال 638 ه . ق. قضاوت دمشق یافت و سپس وی را بگرفتند...
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن عبدالواحدبن محمد بن موسی المغربی المکناسی. وی شیخ قراء مدینه بود نسبت او به مکناسه از بلاد مغرب است. وی به سال 951 ه . ق. به حلب و دمشق رفت سپس به مدینه سکونت جست. او راست شعری و اراجیزی و منظومه هائی در...
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن عثمان بن ابراهیم النسفی. فقیه حنفی و امام بخاری در عصر خویش بوده. از کتب اوست: المنقذ من الزلل فی مسائل الجدل کفایه. الفحول فی الاصول. الفصول فی الفتاوی. وی به سال 563 ه . ق. درگذشت. (از الاعلام زرکلی).
عبدالعزیز
[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن علی بن ابی العزالبکری التیمی القرشی البغدادی المقدسی. وی قاضی و فقیه بود. به بغداد متولد شد و به سال 795 ه . ق. به دمشق آمد. سپس مدتی در بیت المقدس سکونت جست و قضاوت آنجا بعهدهء او محول گشت و به سال 812...