عبدالعزیز

[عَ دُلْ عَ] (اِخ) ابن عبدالسلام سلمی دمشقی ملقب به سلطان العلماء. وی فقیهی شافعی بود ولایت قضای مصر یافت سپس از آن شغل استعفا خواست. به سال 577 متولد شد و به سال 660 ه . ق. درگذشت. از تألیفات اوست: الفوائد. الغایه فی اختصار النهایه. القواعد الکبری. القواعد الصغری. الفرق بین الایمان و الاسلام. مقاصد الرعایه. دربارهء علم وی این مثل بین مصریان سائر است: که ما أنت الا من العوام و لو کنت ابن عبدالسلام. (از الاعلام زرکلی).