جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه خل: (تعداد کل: 8)
خل
[خَ ل ل] (ع اِ) راه نافذ در ریگ و راه نافذ میان دو ریگ و یا در ریگ متراکم (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) ج، اَخُلّ، خِلال || مرد نحیف مختل الجسم || جامهء کهنه (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)...
خل
[خَ ل ل] (ع مص) سوراخ نافذ کردن در چیزی منه: خل الشیی ء خلا || زبان شتربچه را شکافتن و چوب در آن کردن تا شیر نمکد (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد) منه: خل الفصیل || نیزه زدن بکسی (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از...
خل
[خِل ل] (ع اِمص) مصادقت مواخات دوستی (از منتهی الارب) منه: انه الکریم الخل (|| ص) فقیر محتاج درویش (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب (||) اِ) دوست در این صورت همیشه با لفظ ود مرادف می باشد خُلّ (منتهی الارب) منه: کان لی وداً و خلا ج،...
خل
[خُل ل] (ع اِ) دوست در این صورت همیشه با لفظ ود مرادف می باشد خِلّ (منتهی الارب) منه: کان لی وداً و خلا ج، اخلال رجوع به خِلّ در این لغت نامه شود.
خل
[خَ] (اِ) بمعنی آمدن باشد (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری) (آنندراج) ورود (ناظم الاطباء ||) بیا، یعنی کلمه امر آمدن (برهان قاطع) آیش (ناظم الاطباء).
خل
[خِ] (اِ) خلط بینی انسان و گوسفند و امثال آن (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) در تداول مردم گناباد، کسی که زیاده از بینی وی خل آید او را خلّوک گویند خُل.
خل
[خُ] (ص) کم عقل بی کیاست.