جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه ایوب: (تعداد کل: 10)
ایوب
[اَیْ یو] (اِخ) در لغت به معنی برگشت بسوی خداست و ایوب کسی است که در سرزمین عوص زیست کرد. (کتاب ایوب 101). اولین دفعه این اسم توسط حزقیا نام برده شده است و او در حالت تیریازخ در یکی از نقاط اطراف شرق فلسطین نزدیک صحرای لم یزرع موقعی...
ایوب
[اَیْ یو] (اِخ) نام پدر سلطان صلاح الدین ایوبی مؤسس سلسلهء ایوبیان. رجوع به صلاح الدین شود.
ایوب
[اَیْ یو] (اِخ) پسر خواجه ابوبکر است که قاضی سمرقند بود، و خواجه ایوب همچون پدرش جامع فضایل و کمالاتست و شعر نیز میگویند. غزل:
میی که ساقی خونین دلان بجام انداخت
پی خرابی عشاق تلخکام انداخت
رمیده بود از این دامگاه مرغ دلم
فریب دانهء خال تواش بدام انداخت.
مشو ناصح بکوی عقل و...
میی که ساقی خونین دلان بجام انداخت
پی خرابی عشاق تلخکام انداخت
رمیده بود از این دامگاه مرغ دلم
فریب دانهء خال تواش بدام انداخت.
مشو ناصح بکوی عقل و...
ایوب
[اَیْ یو] (اِخ) ابرش بغدادی. یکی از اطبای اوایل مائهء سیم هجری است. از افاضل این طبقه و مهرهء این سلسله است. وی معاصر با معتصم و واثق و متوکل عباسی است و از زمرهء اطبائیست که در زمان هارون و مأمون بتحصیل لسان و لغت یونان همت گماشت و...
ایوب
[اَیْ یو] (اِخ) ابن ابی تمیمه کیسان سختیانی بصری (66 - 131 ه . ق.) از بزرگان و فقهای عصر خود بود. تابعی است و از پرهیزگاران و زهاد بشمار میرود و از حفاظ حدیث و مردی مطمئن و ثقه است و از او 800 حدیث نقل کرده اند. (اعلام...
ایوب
[اَیْ یو] (اِخ) (994 - 1071 ه . ق.) ابن احمد خلوتی. شیخ و بزرگ متصوفین بود. اصل وی از بقاع العزیزی در شام است. در این محل تولد و نشو و نما یافت و به دمشق درگذشت. به انواع علوم آشنا بود و شیخ زمان خود بشمار میرفت. او...
ایوب
[اَیْ یو] (اِخ) ابن زید بن قیس زراره هلالی (متوفی در 84 ه . ق.). یکی از بلغای روزگار و خطیب معروف زمان خود بود. به او مثل زنند «ابلغ من ابن القربه». وی به عین التمر که در قسمت غربی کوفه قرار داشت رفت و آمد میکرد تا بحجاج...
ایوب
[اَیْ یو] (اِخ) ابن قاسم الرقی. یکی از نقله و مترجمین از سریانی به عربیست. از جمله ترجمه های او ترجمهء ایساغوجی است. (ابن الندیم).
ایوب
[اَیْ یو] (اِخ) (603 - 647 ه . ق.) ابن محمد بن ابی بکربن ایوب مکنی به ابوالفتوح و ملقب به نجم الدین، ملک الصالح. از کبار ملوک ایوبی به مصر است. وی در قاهره متولد شد و در همانجا نشو و نما یافت و بعد از خلع برادرش به...
ایوب
[اَیْ یو] (اِخ) (568 ه . ق.) نجم الدین. اولین از ملوک ایوبی بود. وی در قاهره درگذشت و در مدینهء منوره دفن شد. رجوع به اعلام زرکلی ج 1 ص381 چ سوم شود.