ایوب

[اَیْ یو] (اِخ) ابرش بغدادی. یکی از اطبای اوایل مائهء سیم هجری است. از افاضل این طبقه و مهرهء این سلسله است. وی معاصر با معتصم و واثق و متوکل عباسی است و از زمرهء اطبائیست که در زمان هارون و مأمون بتحصیل لسان و لغت یونان همت گماشت و بسیاری از مصنفات یونانیان را بسریانی و عربی ترجمه کرد. ابن ماسویه مینویسد که ابرش اکثر ایام خود به ترجمهء کتب یونانیان و توضیح و شرح کلمات آنها اشتغال داشت و بمباشرت عمل و معالجت کمتر می پرداخت. (نامهء دانشوران ج 3 ص28).