ایوب
[اَیْ یو] (اِخ) (994 - 1071 ه . ق.) ابن احمد خلوتی. شیخ و بزرگ متصوفین بود. اصل وی از بقاع العزیزی در شام است. در این محل تولد و نشو و نما یافت و به دمشق درگذشت. به انواع علوم آشنا بود و شیخ زمان خود بشمار میرفت. او راست: ذخیره الفتح. رساله الیقین. رساله الاسمائیه فی طریق الخلوتیه. التحقیق فی سلاله الصدیق. (از اعلام زرکلی ج 1 ص380 چ 2).