ابوالکلاب
[اَ بُلْ ؟] (اِخ) ورقاءبن اشعر. رجوع به ابوالکلاب بن لسان الحمره شود.
ابوالکلب
[اَ بُلْ کَ] (اِخ) حسن بن النجاح. شاعری عرب و او را پنجاه ورقه شعر است. (ابن الندیم).
ابوالکلس
[اَ بُلْ کِ] (اِخ) الباهلی. یکی از فصحای عرب است. (ابن الندیم).
ابوالکلس
[اَ بُلْ کِ] (اِخ) النمری. یکی از فصحای عرب. (ابن الندیم).
ابوالکمال
[اَ بُلْ کَ] (ع ص مرکب، اِ مرکب) ندیم. (السامی فی الاسامی) (مهذب الاسماء).
ابوالکمیت
[اَ بُلْ کُ مَ] (اِخ) راشد. تابعی است. وی صحبت ابن عمر دریافته و یک حدیث روایت کرده است.
ابوالکمیت
[اَ بُلْ کُ مَ] (اِخ) الصقیل العقیلی. یکی از فصحای عرب است. (ابن الندیم).
ابوالکنجک
[اَ بُلْ کَ جَ] (ص، اِ) رجوع به بوالکنجک و بلکنجک شود.
ابوالکنود
[اَ بُلْ کَ] (اِخ) ثعلبه. تابعی است و از عائشه رضی الله عنها روایت کند.
ابوالکنود
[اَ بُلْ کَ] (اِخ) سعدبن مالک. محدث است و مصریان از او روایت کنند.
ابوالکنود
[اَ بُلْ کَ] (اِخ) عبدالله بن عمران. رجوع به عبدالله... شود.
ابوالکنود
[اَ بُلْ کَ] (اِخ) عبدالله بن عوف یا عبدالله بن عویمر. محدث است.
ابوالکنود
[اَ بُلْ کَ] (اِخ) عبدالله بن عویمر یا عبدالله بن عوف. محدث است.
ابوالکنود
[اَ بُلْ کَ] (اِخ) عبدالله بن الکنود. رجوع به ابوالکنود الهمدانی شود.
ابوالکنود
[اَ بُلْ کَ] (اِخ) الهمدانی. عبدالله بن الکنود. تابعی است و درک صحبت عمر کرده بود و هم از اصحاب امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب بود و در فتنهء ابن الزبیر کشته شد.
ابوالکنوز
[اَ بُلْ کُ] (اِخ) ثعلبهء حمراوی. صحابیست.
ابوالکواء
[اَ بُلْ کَوْ وا] (ع ص مرکب، اِ مرکب) کنیتی است مردان عرب را.
ابواللحام
[اَ بُلْ لَ] (اِخ) ثعلبی. شاعری از عرب.
ابواللذه
[اَ بُلْ لَذْ ذَ] (ع اِ مرکب) کباب. (المرصع).
ابواللطیف
[اَ بُلْ لَ] (ع اِ مرکب) ببغاء. طوطی. (المرصع).