جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه خول: (تعداد کل: 5)
خول
[خَ] (ع مص) نیک نگاه داشتن و تیماردار گردیدن مال را (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) ||مراعات اهل خود کردن (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) منه: فلان یخول علی اهله.
خول
[خَ وَ] (ع ص) لاغر ضعیف نحیف کم گوشت ضد فربه (|| اِ) دراج سفید (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) ||بن کام لگام (منتهی الارب) اصل فأس اللجام (اقرب الموارد) (از لسان العرب ||) عطایای الهی از نعمتها و بندگان و کنیزان و در آن واحد...
خول
[خُوْ وَ] (ع اِ) جِ خال (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد).
خول
[] (اِ) پرنده ای است کوچکتر از گنجشک و آن بغایت بلندپرواز و تیزپر می باشد و بعضی چکاوک را گفته اند (برهان قاطع) صِفَّرِد قبره قنبره (السامی فی الاسامی) : خول طنبوره تو گویی زند ولاسکوی از درختی بدرختی شود و گوید آه منوچهری - امثال: خولی بکفم به...
خول
(ص) بمعنی خل است که کجی باشد (لغت محلی شوشتر، نسخهء خطی) خمیده (یادداشت مؤلف)( 1) : دین الله را تباه کند زلفک خول و آن رخان چو ماه (از حاشیهء فرهنگ اسدی نخجوانی) ( 1) - مرحوم دهخدا آنرا مصحف خوهل دانسته اند.