جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه خبل: (تعداد کل: 6)
خبل
[خَ] (ع مص) فاسد گردانیدن خراب کردن تباه نمودن (از اقرب الموارد ||) زایل کردن غصه عقل را زایل شدن عقل در اثر غصه و حزن (از منتهی الارب) (اقرب الموارد) (متن اللغه) (تاج العروس) (قاموس) (لسان العرب) (تاج المصادر بیهقی) -امثال: عاد غیث علی ما خبل؛ ای افسد ||...
خبل
[خَ بَ] (ع مص) مجنون شدن || شل شدن دست (از اقرب الموارد).
خبل
[خَ] (ع اِ) تباهی اعضاء || فالج (از منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء ||) قطع دست و پای ج، خبول منه: لنا فی بنی فلان دماء و خبول و نیز: من اصیب بدم اوخبل (از اقرب الموارد ||) منع (از منتهی الارب ||) انعام آنچه زیاده بر اجرت مشروطی...
خبل
[خَ بَ] (ع اِ) تباهی و فساد اعضاء || فالج (از منتهی الارب) (اقرب الموارد ||) جن (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء ||) جنون (از اقرب الموارد ||) مرغی است که تمام شب بانگ کند و گوید ماتت خبل || توشه دان || مشک پر و مملو (از منتهی الارب)...
خبل
[خُ] (ع اِ) خاطر دل گمان (از ناظم الاطباء) منه: وقع فی خبلی؛ افتاد در دل من معنی این اصطلاح: خطا کردم و پشیمان شدم (از منتهی الارب ||) گمان تصور (از ناظم الاطباء).
خبل
روزگار سخت و پیچان بر مردم (از منتهی ؛« دهرخبل » : [خَ بِ] (ع ص) دیوانه مجنون (از اقرب الموارد ||) سخت و تنگ منه الارب) (از اقرب الموارد).