خبل
[خَ بَ] (ع اِ) تباهی و فساد اعضاء || فالج (از منتهی الارب) (اقرب الموارد ||) جن (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء ||) جنون (از اقرب الموارد ||) مرغی است که تمام شب بانگ کند و گوید ماتت خبل || توشه دان || مشک پر و مملو (از منتهی الارب) (اقرب الموارد).