جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه تربیه: (تعداد کل: 3)
تربیه
[تَ یَ] (ع مص) غذا دادن و پروردن کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد). رجوع به تربیت شود. || تهذیب کسی. (اقرب الموارد) (المنجد). رجوع به تربیت شود. || قوام آوردن ترنج را با عسل و گل و شکر. (از اقرب الموارد). قوام آوردن سیب را بشکر....
تربیه
[تَ یَ / یِ] (از ع، ص) در بیت زیر بمعنی مربّی، یعنی پرورده :
تربیهء آن آفتاب روشنیم
ربی الاعلی از آن رو می زنیم(1).مولوی.
(1) - ن ل: از آن برمیزنیم.
تربیهء آن آفتاب روشنیم
ربی الاعلی از آن رو می زنیم(1).مولوی.
(1) - ن ل: از آن برمیزنیم.
تربیه
[تُ رَ بی یَ] (ع اِ) گندمی است سرخ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء): و التربیه، حنطه حمراء و سنبلها ایضاً احمر ناصع الحمره، و هی رقیقه تنتشر مع الدنی برد او ریح... (لسان العرب).