جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه بلمه: (تعداد کل: 4)
بلمه
[بَ لَ مَ] (ع اِ) سخت آرزومندی ناقه به فحل و آماسیدگی شرم وی از شدت آرزومندی نر. (از منتهی الارب). ورم شرم از شدت گشن خواهی. (از ذیل اقرب الموارد از لسان). || آماسیدگی لب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). || شکوفهء درخت عضاه. (از ذیل اقرب الموارد از...
بلمه
[بَ مَ / مِ / بُ مَ / مِ] (اِ) ریش انبوه و دراز. (برهان) (آنندراج). بامه. (شرفنامهء منیری). ضد کوسه. (آنندراج) (انجمن آرا). || پایه و زینه و نردبان. (ناظم الاطباء).
بلمه
[بَ مَ / مِ] (ص) مردم ریش دراز. (برهان). درازریش. (غیاث). ریشو. لحیانی. ریش تپه. بزرگ ریش. بامه :
تیزی که چون کواکب منفضه (؟) گاه رجم
با ریش بلمهء شب تیره قران کند.
کمال اسماعیل.
آنچه کوسه داند از خانهء کسان
بلمه از خانهء خودش کی داند آن.مولوی.
کوسه هان تا نگیری ریش بلمه در...
تیزی که چون کواکب منفضه (؟) گاه رجم
با ریش بلمهء شب تیره قران کند.
کمال اسماعیل.
آنچه کوسه داند از خانهء کسان
بلمه از خانهء خودش کی داند آن.مولوی.
کوسه هان تا نگیری ریش بلمه در...
بلمه
[بَ لَ مَ / مِ] (اِ) قسمی ماهی. (از دزی). و رجوع به بَلَم شود.