بلمه
[بَ مَ / مِ] (ص) مردم ریش دراز. (برهان). درازریش. (غیاث). ریشو. لحیانی. ریش تپه. بزرگ ریش. بامه :
تیزی که چون کواکب منفضه (؟) گاه رجم
با ریش بلمهء شب تیره قران کند.
کمال اسماعیل.
آنچه کوسه داند از خانهء کسان
بلمه از خانهء خودش کی داند آن.مولوی.
کوسه هان تا نگیری ریش بلمه در نبرد
هندوی ترکی بیاموز آن ملک تمغاج را.
مولوی.
و رجوع به بلمه ریش شود.
تیزی که چون کواکب منفضه (؟) گاه رجم
با ریش بلمهء شب تیره قران کند.
کمال اسماعیل.
آنچه کوسه داند از خانهء کسان
بلمه از خانهء خودش کی داند آن.مولوی.
کوسه هان تا نگیری ریش بلمه در نبرد
هندوی ترکی بیاموز آن ملک تمغاج را.
مولوی.
و رجوع به بلمه ریش شود.