ابوایوب
[ اَ اَیْ یو ] (ع اِ مرکب) شتر نر. (السامی فی الاسامی). جمل. (المزهر). اشتر نر. ابوصفوان. (السامی فی الاسامی). اشتر. (مهذب الاسماء). || صاحب مؤید الفضلا دو معنی دیگر بدین کلمه داده است یکی سبزه و دیگری تری باران که در شب بارد. لیکن این دو معنی را...
ابوایوب
[ اَ اَیْ یو ] (اِخ) سلیمان بن ابی داودبن بشربن زیاد شاذکونی. مقری بصری حافظ. از حمادبن زید روایت کند و ابومسلم کجی از او روایت آرد. وفات او به سال 234 ه . ق. بوده است.
ابوایوب
[ اَ اَیْ یو ] (اِخ) کنیت سلیمان بن ابی شیخ. رجوع به ابن ابی شیخ شود.
ابوایوب
[ اَ اَیْ یو ] (اِخ) کنیت سلیمان بن عبدالملک. رجوع به سلیمان... شود.
ابوایوب
[ اَ اَیْ یو ] (اِخ) کنیت سلیمان بن وهب بن سعیدبن عمروبن حصین کاتب. رجوع به سلیمان... شود.
ابوایوب
[ اَ اَیْ یو ] (اِخ) سلیمان بن یحیی الضبی. او راست: کتاب الوقف والابتداء. (ابن الندیم).
ابوایوب
[ اَ اَیْ یو ] (اِخ) کنیت سلیمان بن یسار. یکی از فقهای سبعهء مدینه. رجوع به سلیمان بن یسار... شود.
ابوایوب
[ اَ اَیْ یو ] (اِخ) مطرف بن مازن کنانی بالولاء یا قیسی بالولاء صنعانی. قاضی صنعاء یمن. او از عبدالملک بن عبدالعزیزبن جریح و جماعت بسیار دیگری حدیث کند و از او امام شافعی و خلق کثیری روایت آرند. وفات او در اواخر خلافت هارون الرشید به سال 191...
ابوایوب انصاری
[ اَ اَیْ یو بِ اَ ] (اِخ)خالدبن یزید انصاری. صحابی. رسول اکرم صلوات اللهعلیه هنگام هجرت بمدینه بخانهء او نزول فرمود و تا خانهء آن حضرت بساختند بدانجا توقف داشت. او در همهء غزوات حضرت رسول حاضر بود و پس از وفات آن حضرت ملازمت خدمت امیرالمؤمنین علی علیه...
ابوایوب مدینی
[ اَ اَیْ یو بِ مَ ] (اِخ)سلیمان بن ایوب بن محمد از اهل مدینه. او عارف بغناء و اخبار مغنیان و ادیبی ظریف بود و کتاب عزه المیلاء و کتاب ابن مسجح و کتاب قیان الحجاز و کتاب قیان مکه و کتاب الاتفاق و کتاب طبقات المغنیین و کتاب...
ابوایوب موریانی
[ اَ اَیْ یو بِ ] (اِخ)سلیمان بن ابی سلیمان مخلد یا داود موریانی خوزی. وی پس از جد برامکه خالدبن برمک وزیر ابی جعفر منصور بود و نزد او مکانتی عظیم داشت گویند آنگاه که ابوجعفر از دست سلیمان بن حبیب بن المهلب در بعض نواحی فارس نیابت میکرد...
ابوب
[ اُ ] (ع مص) وزیدن باد. هبوب. وَزش.
ابوباسر
[ اَ سِ ] (اِخ) محرف نام ابوبکربن طفیل نزد مردم مغرب. رجوع به ابن طفیل شود.
ابوبثینه
[ اَ بو بُ ثَ نَ ] (اِخ) نام شاعری هذلی.
ابوبجیر
[ اَ بو بُ جَ ] (اِخ) کنیت زهیربن ابی سلمی. رجوع به زهیر... شود.
ابوبحر
[ اَ بو بَ ] (ع اِ مرکب) خرچنگ. سرطان. (المزهر). پنج پا. پنچ پایک.
ابوبحر
[ اَ بو بَ ] (اِخ) کنیت احنف ضحاک بن قیس بن معویه بن حصین بن عباده، مشهور بحلم. از اکابر تابعین. او زمان رسول صلوات اللهعلیه را دریافت لکن بشرف صحبت نرسید و سید صلوات اللهعلیه او را دعا کرده است و او متصف بعلم و حلم و عقل...
ابوبحیر
[ اَ بو بُ حَ ] (ع اِ مرکب) تیس. (المزهر). بز نر.
ابوبدر
[ اَ بو بَ ] (اِخ) کنیت شجاع بن ولید کوفی. محدث و عابدی مشهور.
ابوبدیل
[ اَ بو بَ ] (اِخ) کنیت افضل الدین ابراهیم بن علی النجار شاعر متخلص به خاقانی. رجوع به خاقانی... شود.
