ابوالفضائل
[اَ بُلْ فَ ءِ] (اِخ) صالح بن احمد سروی مازندرانی. از علمای مشهور روزگار صفویان داماد ملامحمدتقی مجلسی و شاگرد او. وی در اصفهان میزیست و در سال 1081 ه . ق. درگذشت و بمقبرهء مجلسی او را بخاک سپردند. او راست: شرح اصول کافی و شرح معالم الاصول و...
ابوالفضائل
[اَ بُلْ فَ ءِ] (اِخ) علی بن یوسف بن احمدبن محمد بن عبیداللهبن حسین بن احمدبن جعفر آمدی. رجوع به علی... شود.
ابوالفضائل
[اَ بُلْ فَ ءِ] (اِخ) محسن بن حسن کاظمی(سید...) فقیه شیعی. وفات او به سال 1230 ه . ق. بکاظمین بود. و از کتب اوست: محصول فی علم الاصول. الوافی شرح الوافیه. سلاله الاجتهاد. منظومه ای در جمع بین اشباه و نظائر.
ابوالفضائل
[اَ بُلْ فَ ءِ] (اِخ) محمد بن خلف رابط اندلسی. متوفی 487 ه . ق. او راست: شرح صحیح بخاری.
ابوالفضائل
[اَ بُلْ فَ ءِ] (اِخ) محمد بن محمد نسفی. رجوع به محمد... شود.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (ع ص مرکب، اِ مرکب) خداوند هنر. صاحب فضل. || دینار. (السامی فی الاسامی) (دهّار) (مهذب الاسماء). || کنیتی از کنای عرب. || و در فارسی گاه نام و علم مرد آید: میرزا ابوالفضل.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) ابن ابی الحسن. یکی از امیرزادگان بنی مرین برادر ابی عنان. او بروزگار پدر ولایت تونس داشت و بزمان فرمانروائی برادر خود ابوعنان حکمران غرناطه بود و سپس عصیان ورزید و مأخوذ و مقتول گشت. رجوع به ابوعنان... شود.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) ابن ابی طاهر. رجوع به ابن ابی طاهر شود.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) (حاج میرزا...) ابن ابی القاسم(حاج میرزا...) معروف بکلانتری. از علمای قرن سیزدهم ساکن طهران. او راست: کتاب شفاءالصدور.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) (امیر...) ابن ابی نصر احمدبن علی میکالی. ملقب بامیرالوزراء میکالی و پسر و پدر هردو ممدوح اسدی طوسی باشند.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) ابن اَحْنف. رجوع به ابن احنف شود.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) (امیر شیخ...) ابن امیر علیکه. شاهرخ بن تیمور پس از مرگ امیر علیکه مناصب وی را به فرزند ارشد او امیرشیخ ابوالفضل تفویض کرد و در شهور سنهء خمسین و ثمانمائه (850 ه . ق.) آنگاه که شاهرخ به قصد شیراز بری رسید امیرسلطان شاه برلاس...
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) ابن ترک جیلی. رجوع به ابن ترک جیلی شود.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) ابن حجر عسقلانی. رجوع به ابن حجر ابوالفضل شهاب الدین شود.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) ابن حنزابه. رجوع به ابن حنزابه... شود.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) ابن خازن. رجوع به ابن خازن... شود.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) ابن شرائطی. رجوع به ابوالفضل بن یامین شود.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) ابن شمس الخلافه. رجوع به ابن شمس الخلافه شود.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) ابن صول. رجوع به ابن صول و رجوع به معجم الادباء چ مارگلیوث ج 6 ص 88 شود.
ابوالفضل
[اَ بُلْ فَ] (اِخ) ابن عبدالحمید. رجوع به ابن عبدالحمید شود.