جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه منبل: (تعداد کل: 2)
منبل
[مَمْ بَ] (ص) کاهل و بیکار. (از برهان). کاهل و سست. (غیاث) (آنندراج). بیکار و کاهل و تنبل. (ناظم الاطباء). کاهل و بیکاره. (انجمن آرا). سست و ضعیف. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مؤلف سراج اللغات گوید: «چنان به خاطر می رسد که به معنی کاهل همان تنبل است به...
منبل
[مُمْ بِ / بَ](1) (ص) به معنی منکر است که انکارکننده و از راه و روش دور باشد. (برهان) (از ناظم الاطباء). منکر و از راه و روش دور. (انجمن آرا).
(1) - ضبط اول از انجمن آرا و ضبط دوم از برهان و ناظم الاطباء است.
(1) - ضبط اول از انجمن آرا و ضبط دوم از برهان و ناظم الاطباء است.