جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه غراب: (تعداد کل: 12)
غراب
[غُ] (ع اِ)(1) زاغ. (منتهی الارب) (آنندراج) (نصاب الصبیان) (بحر الجواهر) (غیاث اللغات) (مقدمه الادب). ج، اَغرُب، اَغرِبه، غِربان، غُرب، جج، غرابین (جِ غِربان). (منتهی الارب) (آنندراج). و منه الحدیث: «امر النبی (ص) بقتل الغراب، و سماه فاسقاً» (منتهی الارب). || کلاغ. (بحر الجواهر) (مقدمه الادب) (ترجمان علامهء جرجانی ص73)...
غراب
[غُ] (اِخ) نام مردی، غیره النبی (ص) و جعل اسمه مسلماً و هو مسلم القرشی. (منتهی الارب). || لقب احمدبن محمد اصفهانی. || نام اسب غنی. (منتهی الارب) (آنندراج).
غراب
[غُ] (اِخ) چاهی است بر یک روزه از مدینه. (منتهی الارب).
غراب
[غُ] (اِخ) قریه ای است از قرای مدینه. رجوع به نزهه القلوب چ برون ص15 شود. || وادئی است از اودیهء عقیق. (منتهی الارب).
غراب
[غُ] (اِخ) (ال ...)(1) نام صورتی از صور فلکیه از ناحیهء جنوبی است و آن را بر مثال کلاغی توهم کرده اند و کواکب آن هفت است و نام دیگر آن عرش سماک است. (از جهان دانش). نام صورت نهم از صور چهارده گانهء فلک جنوبی. (مفاتیح). یکی از صور...
غراب
[غُ] (اِخ) امیر مدیان است که جدعون وی را هزیمت داده، افرائیمیان او را بر صخرهء غراب به قتل رسانیدند، و صخرهء غراب به اسم امیر مدیان که در آنجا مقتول گردید موسوم گشت، و این صخره در مشرق اردن بود چه جدعون وقتی که غراب و ذئب را به...
غراب
[غُ] (اِخ) (صخرهء...) صخره ای است که امیر مدیان در آنجا به قتل رسید و وجه تسمیه اش این است که امیر مدیان به نام غراب نامیده می شد و این صخره در مشرق اردن بود. (از قاموس کتاب مقدس). رجوع به غراب (امیر مدیان) شود.
غراب
[غُ] (اِخ) ده کوچکی است از دهستان دیناران بخش اردل شهرستان شهرکرد، و در 20000گزی جنوب باختری اردل و در 20000گزی راه عمومی اردل واقع است. سکنهء آن 46 تن و مذهب آنان تشیع است و به زبان فارسی سخن می گویند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج10).
غراب
[غُ] (اِخ) جائی است به دمشق. (منتهی الارب) (آنندراج). جای معروفی است به دمشق. کثیر گوید :
فلولا الله ثم ندی ابن لیلی
و انی فی نوالک ذوارتعاب
و باقی الود ما قطعت قلوصی
مسافه بین مصر الی غراب
و از جملهء دلایل بر اینکه غراب در شام است قول عدی بن الرقاع است که...
فلولا الله ثم ندی ابن لیلی
و انی فی نوالک ذوارتعاب
و باقی الود ما قطعت قلوصی
مسافه بین مصر الی غراب
و از جملهء دلایل بر اینکه غراب در شام است قول عدی بن الرقاع است که...
غراب
[غُ] (اِخ) کوهی شامی مدینه. (منتهی الارب) (آنندراج). کوهی در نزدیکی مدینه است. ابن هشام در بیان جنگ پیغمبر اسلام با بنی لحیان گوید: پیغمبر اسلام از مدینه بیرون شد و از کوه غراب که در ناحیه ای از مدینه قرار دارد گذشته و مقصد وی شام بود، و معن...
غراب
[غُ] (اِخ) ابن جَذیمه. جدی جاهلی است از قبیلهء طی. از قحطان، بعض فرزندان وی مشهورند. (اعلام زرکلی ج2 ص758).
غراب
[غَرْ را] (اِخ) محمد بن موسی غراب. استاد ابی علی غصانی است. (منتهی الارب).