جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه بردار: (تعداد کل: 5)
بردار
[بَ] (ص مرکب) آویخته. بردار کشیده. (آنندراج).
بردار
[بَ] (اِ) صاحب آنندراج این کلمه را در معنی خانهء تابستان آورده است امّا در این معنی مصحف «بروار» و «فروار» است. رجوع به فروار شود.
بردار
[بَ] (نف مرکب) بردارنده. || پذیرنده. قبول کننده. (یادداشت مؤلف). این کلمه به صورت مزید مؤخر در ترکیبات ذیل به کار رود که برخی در معنی بردارنده و برخی در معنی پذیرنده بکار روند:
- آب بردار (سخن و گفتار)؛ دوپهلو و نیش دار و کنایه آمیز.
- آفتابه بردار؛ حامل آفتابه.
-...
- آب بردار (سخن و گفتار)؛ دوپهلو و نیش دار و کنایه آمیز.
- آفتابه بردار؛ حامل آفتابه.
-...
بردار
[بُ] (اِ مرکب)(1) حامل فیزیکی و مکانیکی. (از اصطلاحات مصوب فرهنگستان).
(1) - Vecteur.
(1) - Vecteur.
بردار
[بُ] (نف) صفت از بردن (برد + ار) چنانکه پرستار (پرست + ار). و در ترکیباتی چون: فرمانبردار و نامبردار و راهبردار و رنجبردار بکار رود. رجوع به این ترکیبات شود.