جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه گورکن: (تعداد کل: 2)
گورکن
[کَ] (نف مرکب) شخصی که معاش او منحصر در کندن گورها باشد. (آنندراج). حفار. (مهذب الاسماء). حفار و آنکه گور می کند. (ناظم الاطباء). قبرکننده. دفن کنندهء مردگان. (ولف). لاحِد :
به خاقان چین گفت کای کامجوی
همی گورکن خواهد آن نامجوی.فردوسی.
بر که خندد بس خضر چون با شما بیند همی
گورکن در...
به خاقان چین گفت کای کامجوی
همی گورکن خواهد آن نامجوی.فردوسی.
بر که خندد بس خضر چون با شما بیند همی
گورکن در...