[تَ] (ص مرکب) پاکیزه تن. پاک بدن. || پارسا. عفیف. مقابل. پاکجامه. ناپاکتن :
چنان پاک تن بود و روشن روان
که بودی بر او آشکارا نهان.دقیقی.
چو نستور گردنکش پاک تن
چو نوش آذر آن پهلو رزم زن.دقیقی.
که او هست رویین تن و رزم زن
فر ایزدی دارد آن پاک تن.فردوسی.
زن پاکتن را به...