جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه هبود: (تعداد کل: 5)
هبود
[هَبْ بو] (اِخ) نام مردی است. (منتهی الارب).
هبود
[هَبْ بو] (اِخ) نام اسبی است از بنی قریع. (معجم البلدان). اسبی است عمروبن جعد را. (منتهی الارب).
هبود
[هَبْ بو] (اِخ) نام آبی است. (معجم البلدان) (معجم متن اللغه) (منتهی الارب). و آن را هبابید نیز گویند. (منتهی الارب) (معجم متن اللغه). این کلمه را به اعتبار آبهای اطرافش به «هبابید» جمع بندند. (معجم البلدان). رجوع به هبابید شود.
هبود
[هَبْ بو] (اِخ) نام جایی است در بلاد بنی تمیم. (معجم البلدان). جایی است در بلاد بنی تمیم یا بنی نمیر. (معجم متن اللغه). موضعی است در بلاد بنی نمیر. (منتهی الارب). || نام کوهی است. (معجم البلدان). ابن مقبل گوید:
جزی الله کعباً بالاباتر نعمه
وحیاً بهبود جزی الله اسعدا.
عمربن کرکره...
جزی الله کعباً بالاباتر نعمه
وحیاً بهبود جزی الله اسعدا.
عمربن کرکره...
هبود
[هَبْ بو] (ع اِ) دانهء حنظل. هبید. (معجم البلدان). هبد.