جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه مسمعی: (تعداد کل: 6)
مسمعی
[مِ مَ عی ی] (ص نسبی) منسوب است به «مَسامِعه» که نام محله ای است در بصره و چند تن از محدثین و متکلمین و مشایخ بدین نام منسوبند. (از الانساب سمعانی).
مسمعی
[مِ مَ] (اِخ) ابویعلی محمد بن شدادبن عیسی المسمعی معروف به زُرقان، از متکلمین مذهب معتزله است که در سنهء 299 ه .ق. در بغداد وفات یافته است. (از الانساب سمعانی).
مسمعی
(1) [مِ مَ] (اِخ) احمدبن حسن بن سهل مسمعی، معروف به برادرزادهء زرقان. از متکلمین است که قبل از ابوبکر محمد بن زکریای رازی (متوفی به سال 320 ه .ق.) یا در عهد او می زیسته و محمد زکریا بعضی از کتب او را نقض کرده است. (خاندان نوبختی چ...
مسمعی
[مِ مَ عی ی] (ص نسبی) منسوب است به «مَسامِعه» که نام محله ای است در بصره و چند تن از محدثین و متکلمین و مشایخ بدین نام منسوبند. (از الانساب سمعانی).
مسمعی
[مِ مَ] (اِخ) ابویعلی محمد بن شدادبن عیسی المسمعی معروف به زُرقان، از متکلمین مذهب معتزله است که در سنهء 299 ه .ق. در بغداد وفات یافته است. (از الانساب سمعانی).