مسمعی
(1) [مِ مَ] (اِخ) احمدبن حسن بن سهل مسمعی، معروف به برادرزادهء زرقان. از متکلمین است که قبل از ابوبکر محمد بن زکریای رازی (متوفی به سال 320 ه .ق.) یا در عهد او می زیسته و محمد زکریا بعضی از کتب او را نقض کرده است. (خاندان نوبختی چ اقبال ص 138).
(1) - در کتاب خاندان نوبختی به صورت «مصمعی» نیز آورده شده است.
(1) - در کتاب خاندان نوبختی به صورت «مصمعی» نیز آورده شده است.