جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه قدیم: (تعداد کل: 3)
قدیم
[قَ] (ع ص) دیرینه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ج، قدماء و قُدامی و قدائِم. || کهنه. || پیشین و سابق. || باس و باش. || پیر و سال دیده. (ناظم الاطباء).
-قدیم الایام؛ روزگار دیرینه. (ناظم الاطباء).
-قدیم الایام؛ روزگار دیرینه. (ناظم الاطباء).
قدیم
[قَ] (اِخ) نامی از نامهای خدای تعالی. غنی مطلق قائم بنفسه که باری تعالی باشد. (ناظم الاطباء).
قدیم
[قِدْ دی] (ع اِ) پادشاه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || سردار. || سرآمد مردم در شرف. (ناظم الاطباء).